fon Ateńczyk, pojechał przeciwko niemu i pytał się go, czyliby miał co do rozkazania; ten stanąwszy kazał wszystkim oznaymić, że ofiary[1] pomyślny wypadek obiecują. 16. To rzekłszy usłyszał wrzawę rozchodzącą się przez szyki i pytał się, co ta wrzawa znaczy. A Xenofon odpowiedział, że sobie hasło już po drugi raz dają. Ten się zadziwił, nie wiedząc kto je podał i pytał się, jakieby to hasło było. Ów zaś odpowiedział: Jowisz zbawca i zwycięstwo. 17. Co usłyszawszy Cyrus rzekł: dobrze przyymuię i niech się tak stanie. To rzekłszy na swoie mieysce odjechał i ledwo o trzy lub cztery stadya obydwa woyska od siebie były oddalone, gdy Grecy zaczęli pajan czyli pieśń wojenną śpiewać i postępować przeciwko nieprzyiaciołom. 18. Lecz gdy się przy postępowaniu jedna część falangi (linii) wysuwała naprzód[2], zaczęła pozostawająca pędem nadbiegać i oraz odezwali się wszyscy z okrzykiem: eleleu, jak to bywa przy wzywaniu
- ↑ W oryginale znaydują się dwa wyrazy, które trudno wytłómaczyć krótko. C. G. Krueger tak je podług Sturca opisuje: Ιερά sunt laetae conjecturae ex extis; σφάγια vero varia omina ex motibus hostiae jam casurae cf. VI. 3, 21. Similiter sacra et hostias jungit Virgil. Aen XI, 739. Więc hiera były wnętrzności zwierząt ofiarnych i wywrożone z nich przez ofiarowników oznaki; a sfagia zaś rożne wrożby lub wieszczby z poruszeń bydlęcia mającego już paść ofiarą.
- ↑ Grecki wyraz: εϰϰυμαινειν znaczy właściwie o bałwanach morskich wychełbotać się, wylewać się w nadmiar, wezbrać się, przekroczyć granice, przestąpić —, wybrzezić, a przenośnie za liniią przechodzić, wychylić się, wysunąć się.
