Strona:PL Mrongowiusz Slowo Xenofonta o Wyprawie Woienney Cyrusa.djvu/83

uczynić potrzeba, ieźli przyjdziemy, iak mówicie, ieźli zaś nie przyydziemy, to czyńcie, iak się wam zda być naydogodniey. 3. Ale co sam miał czynić, tego ani tym nie powiedział. Potym gdy iuż zachodziło słońce zwoławszy dowodzców i setników przemówił w te słowa: Mężowie, moie ofiary którem czynił, względem poyścia przeciw Królowi nie okazały się pomyślne. I naturalnie udać się nie mogły. Bo iak się dopiero dowiaduie w środku między nami i Królem znayduie się Tygrys, rzeka spławna, którey bez statków przebyć nie można; my zaś statków nie mamy. Wszelako tu na mieyscu zostać nam nie podobna, bo brakuie nam na żywności; udać się zaś do przyiacioł Cyrusowych, w tym punkcie ofiary okazały się być bardzo pomyślne. 4. Tak więc trzeba nam czynić, nim wyruszemy, niech każdy sobie podje z tego co ma. Potym, gdy dadzą znak do spoczynku rogiem, zbieraycie wasze sprzęty; a gdy po drugi raz zatrąbią pakuycie ie na bydło pociągowe, — a na trzeci znak postępuycie za wodzem, bydło juczne wzdłuż rzeki prowadząc i bronią ie od zewnętrzney napaści zasłaniaiąc. 5. Co usłyszawszy dowodzcy i setnicy oddalili się i uczynili tak. Od tąd on naczelnie dowodził, a oni go słuchali, acz nie obrawszy go na to, ale widząc, że sam ieden znał się na tym, co naczelnik wiedzieć powinien, drudzy zaś nie mieli takiego doświadczenia. 6. Miara zaś drogi, którą odprawili począwszy od Efezu w Jonii aż do bitwy wynosiła dziewięćdziesiąt trzy noclegów, parasangów zaś pięć set trzydzieści pięć, a stadyow szesnaście tysięcy i pięćdziesiąt; od placu bitwy zaś miało być aż do Babylonu trzy sta sześć dziesiąt stadyow.