Ta strona została uwierzytelniona.
Blada i naga, znużona i smutna,
Błąka się w borze — i bieży, i wraca
Dusza cyganki pokutna.
A w szumie liści rozchwianych głos szlocha:
— »Niema spokoju na dnie rzeki! Serce
Pamięta wszystko, gdy kocha!«
Strona:PL Negri Niedola Burze.pdf/59
