Ta strona została uwierzytelniona.
Tyś urodzona jest na Apolina...
Lecz w tem kupieckiem i smutnem stuleciu
Geniusz w kobiecie — to wina.
Wstań, obnaż piersi twoje tam, gdzie rana...
W potężnej pieśni ból wydaj swój żywy:
A będziesz przez świat — wyśmiana!
Zdrową i bujną młodością natchniona,
Wznieś hymn miłości: a ludzie powiedzą,
Żeś fantastyczka, szalona!
Mędrcy, krytycy, jako na łup kruki,
Spadną na ciebie ostrzem swoich szponów,
By cię rozszarpać na sztuki.
Lecz żaru ducha nic zgasić nie zdoła!
Nigdy już nigdy, świat cały nie zetrze,
Nie zmyje piętna ci z czoła!«
| · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · | · |
Rzekła, i w szaty swoje purpurowe
Odziana, stała tak, jak przeznaczenie..
Ja — milcząc, schyliłam głowę.
