Strona:PL Nekrasz - Pionierka harcerska.djvu/18

turę duchową i materialną, jest twórcą środków niezbędnych dla wzmożenia życia narodowego, jego mocy duchowej, fizycznej i ekonomicznej. Pionierowi obce są instynkty niszczycielskie, psucie i nie poszanowanie cudzej własności, które zdarzają się, gdy do pionierki zabiorą się chłopcy nie rozumiejący jej właściwego zadania.
 W pionierce znajdą harcerze szerokie pole do przeróżnych robót, uprawianych przez pojedyńczych chłopców lub dziewczęta, a także do ćwiczeń całej drużyny; one kształcić w nich będą uczucia humanitarne, przede wszystkim miłość bliźniego, czynienie ludziom dobrze bez żądania zapłaty, na wzór dawnych rycerzy.
 Pionierką więc harcerze będą się posługiwać nie tylko dla rozrywki, lecz i do zaprawiania się w pomocy społeczeństwu, do dobrowolnego pojedyńczego lub zbiorowego spełniania dobrych uczynków i innych czynów obywatelskich. Otrzymają z tego wiele osobistego zadowolenia i zdrowego ruchu, napełniających organizm radością życia, a duszę — poczuciem dobrze spełnionego obowiązku. A więc harcerz-pionier zauważywszy zepsuty most, nie dopuści, aby ludzie i zwierzęta narażeni byli przez to na niebezpieczeństwo, lecz zawezwie towarzyszy pionierów i zaproponuje pomoc mieszkańcom, korzystającym z mostu, przyczyni się w ten lub inny sposób do usunięcia zauważonego niebezpieczeństwa. Podobnie potrafi pożyteczną oddać usługę, naprawiając drogę. Przykład dzielnych chłopców lub dziewcząt stanie się bodźcem dla otoczenia, do pracy na wspólną wygodę, pozostawiając w umysłach niezatartą pamieć o zeszłym zdarzeniu i wdzięczność dla harcerzy. Mają więc pionierzy za zadanie speł-