Strona:PL Niedola Nibelungów.djvu/126

„Droga siostra z małżonkiem swoim w naszym dworze?
„A posły niech wprzód w mojej zgłoszą się komorze“.

       733 „Dobrze.“ król rzecze — „poślę rycerzy trzydzieści!“
Powołano ich na dwór, a król im obwieści
Sam, co zwiastować mają w Zygfryda krainie.
Brunhilda piękną odzież dawała drużynie.

       734 Mówił krół: „Jako zawsze szczerą miłość noszę
„Dla Zygfryda i siostry — (nie przepomnieć proszę) —
„Powiedzcie im ode mnie; niech mają w pamięci,
„Że nikt dla nich życzliwszych nie zdoła mieć chęci.

       735 „Proście, aby oboje nad Ren tu przybyli,
„Wywdzięczym się im za to z żoną każdej chwili,
„A w gody tu obaczą łaskawi przychodnie
„Mężów siła, co gości obcych uczczą godnie.

       736 „Uprzejme też zanieście Zygfrydowi słowa,
„Jako dlań szczere chęci serce nasze chowa —
„A siostrę mą naglijcie, by nad Renu wody
„Przybyła, piękne dla niej przysposobię gody.“

       737 Brunehilda, Uota i ich białogłowy
Kazały też pozdrowić uprzejmemi słowy
I damy i rycerzy i swe służby niosły.
Aż za radą przyjaciół wyruszyli posły.

       738 Puścili się w tę drogę, a zbroje i konie
W czas wybrano — więc żwawo ciągnęli ku stronie,
Kędy im ukazano cel onej wyprawy;
Glejt bezpieczny na drogę dał im król łaskawy.

       739 Dobili się do celu wreszcie w trzy tygodnie
Do twierdzy Nibelunga dalecy przychodnie.