Strona:PL Niedola Nibelungów.djvu/141

Ta strona została przepisana.

       836 Najlepsze stroje, jakie gdzie rycerskie dziecię
Nosiło, przy tych szatach niczem było przecie,
Tak hucznie wystąpiła, iż ani trzydzieści
Królewnych by niestało na ten strój niewieści.

       837 Chociażby się upierał, przyznać musiał snadnie
Każdy, że takich strojów nie widział gromadnie,
Jakie teraz błyszczały na smukłych dziewojach.
Na złość Brunhildzie w takich wystąpiła strojach.

       838 Zeszły się panie razem przed kościoła bramą —
A Brunhilda przez zawiść tylko i złość samą
Krzyknęła, aby przed nią wpierw nie weszła druga:
„Wszak przed króla małżonka wejść nie może sługa!“

       839 A Krymhilda jej na to wnet odrzecze gniewnie:
„Gdybyś milczała, lepiej byłoby ci pewnie,
„Ale własną cześć sama plamisz sobie pono!
„Czyż może nałożnica być królewską żoną?“

       840 — „Kogoż“ — rzecze królowa — „nałożnicą zowiesz?“
— „Ciebie,“ — Krymhilda na to — „bo cóż na to powiesz,
„Że Zygfryd pierwszy twymi wdziękami się bawił?
„Nie mój brat cię zaprawdę dziewictwa pozbawił.

       841 „Taką sztuką cię wzięli, a tyś chyba zmysły
„Postradała, gdy posiadł cię człowiek zawisły,
„Więc gniew twój próżny!“ — Na to Brunhilda odpowie:
„Poczekaj, zaraz powiem wszystko Gunterowi“.

       842 — „Cóż mi na tem zależy? Duma cię uwiodła,
„Mówiłaś, żem ja twoja służebnica podła —