„Dokaże tego, że nam cierpień wiele zada.
„Więc porzućcie te myśli, taka moja rada.“
1213
Na to rzekł mu Uoty syn, Giselher, gniewnie:
„Wszystkich byś nas zdrajcami chciał porobić pewnie!
„Cieszyć nas winno, jeśli zaszczyt na nią spada.
„Ja jej służę, a Hagen niech tam, co chce, gada!“
1214
Zmilkł Hagen zadąsany na te słowa ostre.
Więc Gernot i Giselher, by pocieszyć siostrę,
Z Gunterem możnym wkrótce na to się zgodzili,
Iż pozwolą, jeżeli ona się przychyli.
1215
„Zaraz ją powiadomię“, — rzecze książę Gere,
„Iż wolno jej wysłuchać króla prośby szczere.
„Ma on rycerzy mnóstwo i może jej śmiało
„Wynagrodzić tę boleść, którą życie dało.“
1216
I pobiegł do Krymhildy rycerz, a królowa
Przyjęła go łaskawie. On w te zaczął słowa:
„Zasłużyłem przyjęcie dobre i nagrodę,
„Bo oto wam w nieszczęściu przynoszę osłodę.
1217
„By waszą zyskać miłość, przysłał do nas posły
„Król po nad wszystkie króle tej ziemi wyniosły.
„W jego imieniu orszak dobrany was prosi
„Mężów szlachetnych. To wam brat Gunter donosi.“
1218
Lecz ona smutno rzekła: „Niechże Bóg was chroni
„I wszystkich mych przyjaciół, byście na mnie broni
„Szyderstwa próbowali! Czemże ja niestety
„Dla męża, co zna słodycz miłości kobiety?“
1219
I gorzko narzekała, lecz nadeszli potem
Dwa jej bracia, Giselher pospołu z Gernotem,
Strona:PL Niedola Nibelungów.djvu/197
Ta strona została przepisana.
