Strona:PL Niedola Nibelungów.djvu/204

Ta strona została przepisana.

„Rękę i chętnie jego spełniła żądanie.“
Poseł na to: „Królowo, porzuć to wahanie!

       1262 „Ma on tylu rycerzy chrześcian przy sobie,
„Iż krzywdy nie wyrządzi nikt twojej osobie.
„A cóż, jeśli się ochrzci wodą poświęconą:
„Czyż nie warto dla tego zostać jego żoną?“

       1263 Bracia mówili siostrze: „Dajże przyrzeczenie!
„Niech wszystkie twoje smutki pójdą w zapomnienie!“
Prosili ją tak długo, aż przeszedłszy mękę
Straszną, przyrzekła oddać Ecelowi rękę

       1264 I rzekła: „Więc was muszę posłuchać nieboga! —
„Wnet mnie czeka daleka, w Hunnów ziemię droga.
„Ale mnie odprowadzą druhowie w te kraje!“
I na znak zgody rękę posłowi podaje.

       1265 A margrabia jej rzecze: „Choćby jeno z wami
„Dwóch poszło, to pospołu z cnymi rycerzami
„Ze czcią was przeprowadzę za Ren w tej podróży,
„Byle w burgundzkiej ziemi nie bawić się dłużej.

       1266 „Pięćset lennych i krewnych na mój rozkaz staje,
„Tych wam, pani, w usługi zupełnie oddaję
„Wraz z sobą, i w tej ziemi i w krajach ojczystych:
„Nigdy się nie powstydzę przysiąg uroczystych.

       1267 „Niech służba wasza jeno sprzęt podróżny zbiera,
„A nie pożałujecie rady Rydygiera.
„I dziewki niech się do tej gotują wyprawy:
„Naprzeciw nam wyjedzie niejeden z nich żwawy.“

       1268 Z Zygfryda czasów jeszcze rzędy im zostały
Bogate, iż dziewice mogły bez zakały