Strona:PL Niedola Nibelungów.djvu/225

       1406 Król na to: „Rozkaż tylko, stanie się, jak żądasz!
„A pewnie ty ich sama chętniej nie oglądasz
„Odemnie! Radbym ujrzał cne Uoty syny, —
„Przykro mi, żem nie widział dawno twej rodziny.

       1407 „A kiedy ci się, droga, tem przysłużyć mogę,
„Niechajże zaraz grajki moje jadą w drogę,
„Aby burgundzkie do nas przeprowadzić pany.“
Więc natychmiast po grajków posłano dworzany

       1408 Przybiegli szybko, kędy król z królową siedział,
Ecel im zaraz wolę swoją zapowiedział,
Że jako gońców obu śle w dalekie kraje
I by ich przybrać strojnie, rozkazy wydaje.

       1409 Więc odzież dla dwudziestu i czterech rycerzy
Zgotowano, a król im swą wolę powierzy,
Jak gości prosić mają przemową ozdobną:
Krymhilda jeszcze z nimi mówiła osobno.

       1410 Mówił do nich król możny: „Nieścież pozdrowienia
„Odemnie druhom oraz najlepsze życzenia
„I prośbę: niechaj raczą przybyć do mej ziemi,
„Bom dawno się już gośćmi nie cieszył takimi.

       1411 „A jeśli do mej woli Krymhildy się krewni
„Skłonić raczą, niech do mnie przybędą tem pewniej
„W lecie, a nie poszczędzę godów im bogatych,
„Pragnąc szczerze oglądać mych powinowatych.“

       1412 Więc króla dumny grajek Swemelin zapyta:
„A kiedyż ona godów doba nam zawita?