„Matka, a siostrę moją mając na pamięci,
„Ręczę wam, iż będziecie uprzejmie przyjęci.“
1453
Giselher do macierzy poprowadził gości.
Chętnie ich obaczyła pani, łaskawości
I cnót wszelakich pełna, i witała rada.
Począł Swemmul, jak dworska wymaga ogłada:
1454
„Powolne służby swoje i wierność prawdziwą
„Oświadcza wam królowa! Jeśliby możliwą
„Rzeczą było, by częściej was mogła obaczyć,
„Większą by jej pociechę los nie mógł uraczyć.“
1455
Na to królowa rzecze: „Trudno przeinaczyć!
„Chociaż bym ją gorąco pragnęła obaczyć,
„To za daleko wasza mieszka mi królowa.
„Niechajże ją z Ecelem Bóg szczęśliwie chowa
1456
„Bądźcież u mnie, nim znowu do waszej krainy
„Powrócicie. Oddawna tak miłej nowiny
„Nie przynieśli mi z obcej posłowie ziemicy.“
Więc przyrzekli jej wolę spełnić posłannicy.
1457
Odeszli do gospody swojej huńskie zuchy:
Gunter zaś wnet obesłał swoje wierne druhy
I pytał, jako im się posłów zaprośmy
Podobały. Więc radził niejeden z drużyny,
1458
Iż śmiało jechać może w Ecela rubieże;
Mówili to najlepsi, jakich miał, rycerze
Prócz Hagena; on ciężką troską zdjęty siedział.
— „Chyba zguby pragniecie!“ — cicho doń posiedział.
1459
„Wszakże wam o przeszłości nie trzeba rozprawiać.
„Wiecie, że się Krymhildy musimy obawiać,
Strona:PL Niedola Nibelungów.djvu/232
Ta strona została przepisana.
