Co z rany przewoźnika strugą się polała.
Co to znaczy, drużyna ciekawie pytała.
1567
Także Gunter, gdy ujrzał krwi kałużę na dnie
Statku, zdumiony obces Hagena zagadnie:
„Powiedzże mi, gdzieś twego przewoźnika zgubił?
„Domyślam się, iżeś go własną ręką ubił.“
1568
Hagen skłamał: „Tam w górze, gdzie wierzby i łozy,
„Był statek, a jam jeno odwiązał powrozy.
„Przewoźnika szukałem w około daremnie,
„A nikt dziś jeszcze krzywdy nie doznał odemnie.“
1569
Na to się ozwał znowu głos króla Gernota:
„Otóż mnie towarzyszy miłych los kłopota, —
„Cóż po statku? Nie mamy przewoźnika przecie.
„Jak przejedziemy? Wyznam, że mnie troska gniecie.“
1570
Hagen głośno zawołał: „Chłopcy, rąk dołożyć!
„Zdjąć zaraz rzędy z koni i na trawie złożyć!
„Jam niegdyś przewoźnikiem był najlepszym prawie,
„Toć i dziś was do ziemi Gelfrata przeprawię.“
1571
Więc aby się na drugi brzeg przeprawić raźniej,
Wpędzili konie w wodę, płyną bez bojaźni,
Iż żadnego z nich siła nie uniosła prądu
I zmęczone, choć niżej, dobiły do lądu.
1572
Znieśli w statek zapasy w odzieży i złocie,
Bo już myśleć nie można było o powrocie,
Hagen wziął się do steru, do drugich wybrzeży
W kraje nieznane powiózł burgundzkich rycerzy.