Strona:PL Niedola Nibelungów.djvu/258

Ta strona została przepisana.

„Broczysz krwią? Ale któż się ośmielił to zrobić?“
Hagen rzekł: „Else chciał nas nocną porą pobić.

       1626 „By pomścić przewoźnika, w nocy nas napadał,
„Lecz brat mój Gelfratowi cios śmiertelny zadał,
„Else uciekł, bo zmykać kazała konieczność.
„Ich stu a naszych czterech przeniosło się w wieczność.“

       1627 Nie wiem, gdzie rzesza na noc taborem zaległa,
Ale wieść chyża lotem po kraju pobiegła,
Iż na dwór króla jadą Uoty synowie.
Wspaniałe ich przyjęcie czekało w Passowie.

       1628 Bo gdy się do biskupa doniosły nowiny,
Że jadą jego krajem cne Uoty syny
Z pocztem sowitym, Pilgrym nie mało się cieszył:
Że ich kocha, przyjęciem okazać pospieszył.

       1629 Czekali ich na drodze przyjaźni druhowie,
A że miejsca dla wszystkich nie było w Passowie,
Musieli przejść przez wodę, tam pole zajęte
I namioty i szopy dla gości rozpięte.

       1630 Wypadło tam zabawić przez jeden dzień cały
I przez noc. Uprzejmości doznali niemałej,
A potem w Rydygiera jechali krainę,
Wnet margrabia wesołą usłyszał nowinę

       1631 Kiedy drogą strudzeni stanęli na leże,
A blizko margrabiego były już rubieże,
Ujrzeli na granicy uśpionego męża,
A Hagen go natychmiast pozbawił oręża.

       1632 Ekewart zwał się rycerz, co miał stać na straży,
A smutek czarną chmurą zaległ mu na twarzy,