„Pomyśl, na Nuodunga włościach będziesz panem!
„Co ci przyrzekam, święcie będzie dotrzymanem.“
1906
Skusiła Bledelina nagrodą wysoką,
— A dawno mu już wpadła owa panna w oko, —
Więc postanowił walczyć, aby dziewczę lube
Zyskać w boju, lecz sobie zgotował tem zgubę!
1907
Rzekł do królowej: „Pani, powróćcie do stoła,
„Pocznę wralkę, nim który opatrzeć się zdoła,
„Pomszczę się krzywdy waszej, Hagena ukorzę
„I w pętach go niebawem u stóp waszych złożę.“
1908
I zawołał: „Do broni, kto żyje! W zawody
„Na wrogów! Obces do ich wtargniemy gospody!
„Królowa tego po nas żąda nieodbicie, —
„Pójdziemy i na szalę stawim nasze życie!“
1909
Widząc, iż Bledel żwawą żądzą walki pała,
Poszła; właśnie do stołu rzesza zasiadała,
Ona przy królu, w koło mężów huf dobrany. —
Straszne knuła królowa na swych gości plany,
1910
Myślała, jak u stołu powaśnić rycerzy,
Bo na sercu jej dawnych krzywd wspomnienie leży, —
Kazała, by do stołu syna jej podali.
— Możeż kobieta w zemście posunąć się dalej?
1911
Poszło natychmiast czterech Ecela dworzanów,
Królewicza Ortliba wraz do stołu panów
Podano. — Hagen siedział przy tym samym stole, —
Przez jego złość zawziętą zginęło pacholę.
1912
Kiedy syna przy sobie ujrzał król bogaty,
Ucieszon do rodziny rzekł powinowatej:
Strona:PL Niedola Nibelungów.djvu/300
Ta strona została przepisana.