„To oręż niezawodny, tęgi a wspaniały;
„Lepszego daru ręce rycerskie nie dały.
2184
„A jeśli wzdy myślicie iść na nas, a zginie
„Który z druhów, co żyją jeszcze w tej godzinie,
„To własnym waszym mieczem zgubę wam zgotuję,
„Choć was i zacnej waszej małżonki żałuję.“
2185
— „I owszem, cny Gernocie, niechaj Bóg pozwoli
„Aby się wszystko stało wedle waszej woli,
„Byście cało stąd wyszli; ja waszej opiece
„Spokojnie i mą żonę i córkę polecę.“
2186
Jeszcze się pięknej Uoty odezwało dziecię:
„Rydygierze, co robić, co poczynać chcecie?
„Wszak myśmy przyjaciele, a wasza zapowiedź
„Grozi, iż córka może zawcześnie owdowieć.
2187
„Jeśli z waszą drużyną chcecie na nas natrzeć,
„Któżby mógł się domyślać lub znaku dopatrzeć,
„Żem was śród innych umiał rycerzy ocenić
„I z piękną waszą córką myślał się ożenić?“
2188
— „Dochowajcież jej wiary,“ Rydygier odpowie
„Jeśli wam, możny królu, Bóg zachowa zdrowie!
„Niechaj dziewczyna zaranie nie podpada karze,
„Bądźcie dla niej łaskawi, jak wam cnota każe.“
2189
— „Tak bym pewnie uczynił,“ rzekł Giselher młody,
„Lecz jeśli z waszej ręki miałby doznać szkody,
„Który z krewnych lub zginąć, zerwać by wypadło
„Przyjaźń z tobą, a z córka twa małżeńskie stadło.“
