Strona:PL Niemojewski Andrzej - Legendy.djvu/134

w górze, a Joel nie widział nawet pnia, przed którym klęczał.
 Uczyniło mu się straszno i mniemał, że przyszła na niego ostatnia godzina. Wtedy począł się znowu modlić, ale już w te słowa:
 „Panie, robak jestem wobec twojej potęgi...
 „Robak, którego nietylko stopa twoja zdeptać może, ale połknąć każdy zwierz, przywalić każda kłoda i ogarnąć każdy strumień, a każdy zbój pchnąć nożem i życia pozbawić...
 „Jestem grzesznik, pyszałek, łgarz i podaję się za to, czem nie jestem...
 „Palę ofiary, które lud przynosi...
 „Chwalę się przed tobą w modlitwie a nie korzę...
 „Celnik uczciwiej się modli...
 „Ale jeśliś Bóg, jeśliś Ten, który jest, wejrzyj na mnie, a ratuj...
 „Naprawię się, Panie... W świątyni czynić będę pokutę... Jawnie, Panie... Posypię głowę popiołem i czynić będę na głos wyznanie grzechów...
 „Panie, żali mogę uczynić coś więcej?“...
 Wicher rósł, wzmagał się, miotał lasem. Po-