Strona:PL Niemojewski Andrzej - Legendy.djvu/150

 — Nie, nie pozwala.
 — Czemu nie pozwala?
 — Aby się zbawieni nie martwili.
 — Ależ gdy patrzę oczyma na ten świat, nie przychodzi na mnie zmartwienie...
 — W niebie przyszłoby.
 — Dlaczego tam przyszłoby, a tu nie?
 — Bo tam będziesz miał przejrzenie.
 — Co to jest przejrzenie?
 — To znaczy, że ujrzysz całą marność świata.
 — Jakże ma być ten świat marnym, kiedy go przecie Pan stworzył i nauczyciel nasz to potwierdza?
 — Pan stworzył świat, ale ludzie są na nim.
 — Ludzie są takie stworzeni przez Pana.
 — Ale poszli za podszeptem złego ducha i życie na tym świecie popsuli.
 — Dlaczego zły duch im to podszepnął?
 — Bo chciał Panu dokuczyć.
 — Czy w piekle jest takie jezioro?
 — Niema. Tam jest morze ognia.
 — I niema takich gór? Ani takich kwiatów? Ani takiej światłości miesięcznej?
 — Niema nic z tego.
 — To tam musi być bardzo smutno?
 — Smutno i ponuro.
 — Czy szatan nigdy nie widział nieba i ziemi?
 — Widział, ale że był zły, przeto Pan go wygnał od siebie. A na ziemię schodzi, by ludzi kusić.