Ta strona została przepisana.
SCENA IV.
CIŻ — KOROPKIN Z ŻONĄ — LIULIUKOW.
Korobkin.
Mam honor złożyć im powinszowanie. (całuje w rękę Annę i Maryę).
Żona Korobkina.
Ach! z serca wam winszuję, tego nowego szczęścia.
Liuliukow.
I mnie niech będzie wolno powinszować, panu!... pani!.... (całuje w rękę Annę, potem robi miny szyderskie do publiczności — do Maryi) I pani!... (całuje ją w rękę i znowu robi takież same miny).
SCENA V.
(Wiele gości w surdutach i frakach zbliżają się najprzód do Anny, później do Maryi całując ich w rękę i szepcąc coś z ukłonami).
BOBCZYŃSKI I DOBCZYŃSKI.
Bobczyński.
Mam honor powinszować.
Dobczyński.
Mam honor powinszować.
Bobczyński.
Nowego szczęścia!
Dobczyński.
Nowego szczęścia!
