W Anglii najgłówniejszą pionierką ruchu kobiecego była Mary Wolstonecraft, którą także własne życie, pełne walk i niedostatku, nauczyło rozumieć nędzę, która przygniatała tysiące kobiet. Wydała ona dzieło p. t. „Zdobywanie praw kobiecych“, które wywołało ogromne wrażenie. Główny nacisk kładzie ona na wychowanie kobiet, a w zaniedbaniu tegoż widzi przyczynę wszelkich wad i słabości swej płci. Wychowuje się „damy“, ale nie kobiety, uczy ich się dobrych obyczajów, ale nie moralności, powiada ona. Ona pierwsza postawiła radykalne żądanie, aby kobieta była ekonomicznie niezależną od mężczyzny. Zwróciła też uwagę na to, aby kobietom dawano dobre fizyczne wychowanie, ażeby ojczyzna miała matki silne i zdolne do wydania na świat zdrowego i silnego pokolenia. Odważna ta książka przetłumaczoną została na wiele języków, spotkała się jednak także z gwałtownemi napaściami i sprowadziła na autorkę nienawiść i szyderstwo.
Później cokolwiek uczony angielski, John Stuart Mill, stanął w obronie sprawy kobiecej, domagał się dla nich natychmiastowego udzielenia im prawa wyborczego i napisał dziełko p. t. „Poddaństwo kobiet“.
W Niemczech, jeszcze przed przetłumaczeniem dzieła Maryi Wolstonecraft, Teodor Hippel głosił w dziełach swych te same zasady o kwestyi kobiecej, co Condorcet
Strona:PL Nossig Felicja - Emancypacya kobiet 1903.pdf/20
Ta strona została przepisana.