Strona:PL Nossig Felicja - Emancypacya kobiet 1903.pdf/24

się — zwłaszcza w dziedzinie ekonomicznej, od ruchu kobiet w klasie burżuazyjnej. O ile emancypacya jest dążeniem do samodzielnego zarobku dla kobiet, to kobiety z proletaryatu cel ten już osiągły, chociaż nie mocą rozmysłu i porozumienia się, lecz raczej pchane nędzą i rozwojem wielkiego przemysłu. I dlatego to właśnie, że główny udział w tej zmianie stosunków miał kapitalizm, praca dla kobiet nie stała się wyzwoleniem, ale najcięższem jarzmem. W pracy tej, która pożera wszystkie siły kobiety, a tak źle płatnej, że nie starczy na częściowe nawet odrodzenie tych sił; w pracy takiej kobieta traci szybko zdrowie, co szkodzi nietylko jej, ale i przyszłemu pokoleniu, gdyż wydaje na świat dzieci chorowite i słabe. Dzieci tych robotnica nie jest w stanie wychować, ponieważ cały dzień pozostaje poza domem: jest to więc rozprzęgnięcie się rodziny robotniczej. W chęci ratowania się i zapewnienia sobie chociażby małych przyjemności w szarem i nędznem życiu, wielka liczba robotnic wpada w otchłań prostytucyi. W wielu produkcyach fabrycznych praca jest szkodliwą dla organizmu kobiecego; to też tysiące i tysiące robotnic zapada na suchoty i umiera wcześnie. Tak więc utrata zdrowia dla dorosłych i dzieci (zwyrodnienie fizyczne), upadek moralny i przedwczesna śmierć, oto skutki przeciążenia, złego odżywiania się i niehygienicznych