stanu wolno jest żonę karać cieleśnie. Zbyt często jednak i mężowie z „wyższego“ stanu prawo to sobie przywłaszczają. We wszystkich sprawach, tyczących się dzieci, rozstrzyga mąż; po jego śmierci kobieta nie może sama opiekować się dziećmi, lecz musi przyjąć opiekuna. Majątkiem jej zawiaduje mąż, a tam gdzie istnieje prawo pierworodztwa, nie może ona objąć majątku, jeżeli są młodsi od niej bracia. Układy zawierać wolno jej tylko z przyzwoleniem męża. Od wszelkiej publicznej czynności jest kobieta wykluczoną. Jeszcze gorszem jest jej położenie prawne we Francyi. Kobieta nie ma tam prawa poszukiwania ojcostwa dla nieślubnego dziecka, w razie wiarołomstwa mąż ma prawo żądać natychmiast rozwodu, kobiecie żądanie to jest nader utrudnione. W Anglii prawne położenie kobiet polepszyło się znacznie od r. 1882, skutkiem silnej agitacyi kobiecej wśród ludności i w parlamencie. Przedtem jednak była ona zupełnie podwładną mężowi, który był odpowiedzialny przed prawem za popełnione przez nią zbrodnie, ale miał też prawo sprzedać ją na targu jak bydlę za kilka szylingów. Nowa ustawa z roku 1882 zrównała kobietę co do praw cywilnych z mężczyzną. Z innych państw europejskich jest kobieta w Rosyi najlepiej postawiona, gdyż tam utrzymały się jeszcze w prawie resztki dawnych komunistycznych urządzeń. W Stanach Zje-
Strona:PL Nossig Felicja - Emancypacya kobiet 1903.pdf/32
Ta strona została przepisana.