Oraculum o BOGU, Serapis Bożek Egyptſki pod figurą woła czczony tákowe wydał, ſpytany od Tulideſa Krolá Egyptſkiego teſte Majolo.
Prinćipió DEUS eſt: hinc Ferbum & Flaminis aura,
Unum Numen idem tribus eſt Naturaq; Concors.
Co Ja lichy Pòéta tákowym Polſkiey Poezyi wykłádam Wierſzem:
Z Początku BOG, ztąd SŁOWO y DUCHA powiánie,
Jedne, moc we trzech iedne, to Náturze zgadzdnie.
Thales Mileſius ieden z śiedmiu Mędrcow Greckich ſpytany co ieſt BOG? odpowiedźiał: Quod principio & fine caret, iáko świádczy Làértius o nim.
Cicero Kráſomowca Rzymſki nigdy cultiús nie mówił nád słowá o P. BOGU náſtepuiące: Timidè de poteſtate Deorum & pauca dicenda ſunt.
Seneka záś Filozof godźien nie tylko Neroná, ále żeby cáłego świátá był Pedágogiem, ten o BOGU wydał ſentyment: Nunquam nos verecundiores eſſe debere, quàm cum de Dijs agitur. Ze wſtyd y ſtraćh te uſtá otwierać máią, ktore co o BOGU mówić záczynáią.
Rzymiánie ſłáwiáli Boginię przy Ołtarzách ſwoich zátkáne uſta máiacą, dáiąc znać że w táiemnicách Boſkich mamy mieć uſtá záwárte: ádmirowáć, ádorowáć, á nie arcana penetrowáć powinniśmy.
Egypcyánie záś, toż ſamo chcąc wyrázić, Harpokrateſa Bożka filentij vtr Kośćiele wyſtawiáli, pálec u ſwoich uſt maiącego, náuczáiąc, że rzeczy Boſkie iáko niewymowione ludzkim iezykiem, tym ſámym nie tykáne bydź powinny, Lingvam compeſce Labello.
ATTRIBUTA BOSKIE, pięknie P. Labbe in Elogijs Ludovici iv. wyráźił, w których po kilka periodow tu anneƈto: Nullius egens, fed quo egent omnia. Unus eſi DEUS, nec tamen eſt ſolus: Nec DEUS eſſet, niſi eſſet ſolus. Unitatem requirit Divinitas, Trinitatem Felicitas, &c. Tres fiuvij ejuſdem fontis: tres radict ejuſdetn Solis. Mądrośćią ſwoią inſinitè Sapiens: Unum neſcit, hoc eſt errare, &c. Implet cunƈta Deus ſpatia, nec impletur, &c. Antè omnem Mundum, Mundus ſibi erat & locus. Cypryan záś mowi: DEI Templum, totus eſt Mundus. Wſzechmocnośćią ſwoią poteſt omnia quæ vult, non vult omnia quæ poteſt. Magno Artifici debet ſupereſſe quod poſſit. Unum eſt DEUM peccare non poſſe, & malum eſſe non poſſe. Dáley tenże Auror BOGA enkomizuie. Patrem ſe Miſericordiæ appellat, non juſtitiæ, &c. Miſeretur volens, punit invitus, &c. Oceano ſimilis; fluere ex ſe dona permittit, &c. Dat DEUS beneficja ſua, non vendit: dat ut munus,
