py, bo miłość, cæco carpitur igni, częſto błądząca; Nági, bo Amoráći ze wſzytkiego ſię obnażáią y ſą niewſtydliwi. ADONIS Młodźian piekney urody Bożek. GRATIÆ Boginie wdźięcznośći y przyiemnośći. Było ich trzy, w wigorze lat záwſze młodych, bo memoria beneficij nie powinna nigdy ſeneſcere. Imiona ich te ſą: Pierwſza AGLAIA názwana od weſołośći, że kiedy kto komu dáie, powinien dáwáć weſołym ſercem. Druga EUPHOSYNE, do upodobánia y guſtu rzeczona, że z guſtem trzebá odbieráć łáſki. Trzećia THALIA, od źielonośći y wigoru; że wdźięczność łaſk, nigdy więnąć nie ma. BACCHUS, Bożek Piáńſtwá Inventor vini, Victor Indorum. Kogo ten Bożek opęta, te ná nim obaczyſz signa & affectus od Sulmończyká opiſane:
Tunc veniunt riſus, tunc pauper cornua ſumit,
Tunc delor & curæ, rugaque frontis alit.
ÆOLUS Deus & Pater Ventorum. PLUTO Bożek Piekielny od Pòétow zwany Dis, to ieſt Dives, bo ieſt u Pogáńſtwá Præſes & Cuſtos wſzytkich ſkárbow, bogactw, y Mineráłow w źiemi ukrytych. Tu náleżą FURIÆ álbo EUMENIDES, po łáćinie Divæ, Platona w Piekielnych uſługách Miniſtræ, ktorych Mátká NOX, Oćiec EREBUS, alias Piekło. Te miaſto włoſow węże noſzą ná głowách ſwoich; ſą ſkrzydláſte, w ręku pochodnie máiące, y dyſcypliny czyli bicze. Woyny, Powietrza, Głod, Choroby, Czáry, y wſzytko złe według wiáry Pogan ná ludźi wybucháiące. Imiona ich ALECTO, THESIPHONE, MEGÆRA. Orator lub Pòéta czyią krytykuiąc záiádłość, mogł by mowić: Okrutney MEGERI záiádłośćią uzbroiłeś ſerce, węże wźiąłeś zá Oręże, Ktorym chceſz pokonáć y Waleczne Męże.
Miáła y FORTUNA Dea od Pogan ſuum Cultum, ślepo malowána, że nie gdźie potrzeba y ſłuſzność, ále gdźie ią Fatum prowádzi, tám idźie. Ktorą Apelles ſławny Malarz śiedzącą námalował nie ſtoiącą ut moris eſt u Malárzow, dáiąc racyą: Quia nunquam ſtetit: dla tego ná okrągłym ſtoi Jabłku, ná znák nieſtatku, & volubilitatis ſuæ. Miałá w Rzymie Kośćioł ſwoy wſpaniáły tá Bogini.
Nie tu Pogáńſka dewocya znayduie termin: iáko Rzymiánie olim rerum Domini, w Páńſtwo ledwie ográniczeni, ták y w ſuperſtycyę. Głowá Swiátá więcey Bożkow, niż włoſow ná ſobie miałá. Ze był Heroiſmo nápiły Rzymſki Znimuſz, oprocz MARSA, w wielkim miał poſzanowániu HERCULESA, Kośćioł mu in capite Orbis, żeby nigdy czyny iego nie wypadły z pámięći, erygowawſzy.
Notandum że Herkuleſow liczy Cicero ſześćiu, Varro czterdźieſtu, iákom iuż námienił, le ten Princeps, o ktorym tu dyſkurs, Jowiſzá y Alkmeny Syn
