nie odrodny od Oycá. Przypiſuią mu Autorowie niektorzy Trzydźieśći y kilka odważnych ákcyi. Ja certiora & magis ab Authoribus recepra ſecutus, Dwánáśćie akcyi iego Káwálerſkich, álbo Duodeci Labores Wierſzem Polſkim ſwoim opiſzę; gdźie liczba położona, wyraża co raz inne Męſtwo iego.
HERKULESA Prac ſławnych Dwánaśćie wyliczę.
Káwálerom odwagi, wyſłáwię, obliczę.
Y Hydrę śiedmiogłowną znioſł w Lerny Jeźierze.
Ná Gorze Erimanćie łowi, wiedźie Dźiká,
By go widźiał Krol Euryſt, ten z ſtrachu uniká.
Ják z Miedźi nogi miałá, w Arkadyi Łnia,
A rogi ik ze złota, ſkrzydłá do latánia,
Zaiádłe, Słońce ćmiły, wſzem czyniły bidy,
Brzękadłem te wypędźił. (6.) Amazonki znośi,
Pas złoty ich Krolowy, Euryśćie przynośi.
Gnoiu pełney; HERKULES nákopawſzy dołow,
Rzekę Alphæus zwáną, wylał gnoy zchędożył;
Zá co gdy Krol nie płáći, trupem go położył.
Herkuleſa názwane, y Ocean dumny
Támtym mieyſcem przepuśćił. (9.) Heſperydow Smoká
Co tám iábłek nie puſzczał złotych z ſwego oká
Zábił. (10.) y CERBERUSA, (11.) á Niebo z Atláſem,
Ná bárkach dźwigał ſwoich z ſwym wielkim niewczáſem.
Znioſł, że ich ćiáłem, w ćiáło, ſwoie konie wbiiał.
Inni záś Autorowie kłádą, że y Byka,
Y ANTEA śił dźwinych, gdy źiemi dotyka,
Uduśił ná Powietrzu: ten ſześćdźieśiąt cztery
Lyczył łokći w ſwych wzrośćie, byłto Olbrzym ſzczery.
W kolebce od Junony ná ſię ſłáne Węże
Rwał w kawałki. co będźie, iák lat ſwych dośieże?
Maſz Prac HERKULESOWYCH Dwánaśćie z przydatkiem,
Ktore dla niego ſławy ſą wieczney, zádatkiem.
