dzącą ſpiacych; KRUKISA Bożka Swiń, ALABATHISA Bożka Lnu y przędźiwa, tudźieſz Boginię Waſzganthos, ad eundem finem Panny y Dźiewki wenerowały: Bożkowi zaś Ziemiannik zwanemu dnia 2. Novembris ſtoły potrawami zaſtawiwſzy, czynili Sacra Ilgi názwane ferendo in victimam, SIANO, CHLEB, PIWO, CIELE, SWINIĘ, KOGUTA, y GĘS, dźiękuiąc zá źiemſkie pożytki, á o nowe proſząc in poſterum. Smik, Smik, Perlewenu Bożek Oráczow, ktoremu záczynaiąc oráć, pierwſzą záwſze ſkibę ofiárowali, w całym Roku ſtrzegąc ſię pod ćiężkim grzechem, iey przeſtąpić: Aitweros po zá płoty ſię tułaiący. Látáwiec miał ná Żmudźi ſwoią obſerwáncyę; Kaukie miewáli ná ſtrachy nocne y za duſze, czćili y
Wężow, máiąc ie za Bożków Domowych, dáiąc im Imie Giwoytos, Orthus álbo Ezemim, Bożek Jeźier rybnych był támże wenerowany, iáko piſze Joannes Laſcius Polonus.
Ná Ruśi też niżeli Wiáry Swiętey przez Olhę, albo Helenę Ruſką Panię
y przez Annę, Bázylego y Konſtántyna Ceſarzow Greckich Sioſtrę Lumen Wiáry affulſit, okofo Roku 971. Bożków Peruna, Stryba, Horſa, y Mokoſla wenerowáli Ruſnacy teſte Cromero. Temu Deaſtrowi Perunowi, formâ humanâ erygowánemu, głowę dawáno ſrebrną, á Nos ze złota, y w ręku piorun. Czćili go w Wielkim Nowogrodźie, z ſamey Dębiny ognie mu paląc. Ná tym mieyſcu teraz ieft Manaſtyr Peruńſki názwany.
W Jákowey u Pogan rewerencyi byli Bożkowie y ich ofiáry opiſuie Cicero lib: 2. de Legiburs. Ad Dives caſtè adeunto, pietatem adhibento. Qui fecus facit, Deus ipſi vindex erit. Impiut ne adeſto donis placare iram Deorum.
