Strona:PL Nowe Ateny cz. 1.djvu/46

Ta strona została przepisana.

Wielorybow záprzęga Ocean do Wozá;
A Márs Koniec Tureckie zwane Strách y Grozá.[1]
Jutrzenká záś Poránná Koniec iedźie biáłym,
A Wenus Łábędźiámi, poiázdem wſpaniáłym.
Jowiſzá lotny poiazd, bo ſpieſzy Orłámi,
Cybele Matká Bogow drápieżnemi Lwámi.
Cererę zboż Boginię Smok ieden y drugi
Wieźie: Junonę[2] ważną ſprzęgłe Pawow cugi.
Bachus záś náprzemiány raz Tygryſy w lidze,
Drugi raz miewa Ryśie, trzeći, Oſtrowidze.
Neptuna Hyppotámi, albo Wodne Konie,
Ty w ſwym woźie máſz Káre Piekielny Plutonie.
Kaſtor y Pollux Konno, bo wozow nie máią,
Kupidyn y Merkury, Skrzydłámi latáią.

TYTUŁ CZWARTY TEY XIĘGI.

EX SACRIS NON SACRA
álbo
SCYENCYA o BAŁWANACH
w PISMIE SWIĘTYM WSPOMNIANYCH,
NIE DLA ADORACYI, LECZ DLA ABOMINACYI.
Inferuntur przytym y inne Numina ex occaſione dla erudicyi Ciekáwego Czytelniká.

IDOLOLATRIÆ, álbo Bałwochwalſtwá naypierwśi perhibentur Autorowie, Potomkowie Chama po generalnym Swiátá Potopie, iáko to Meſraim, Chus, Phut, Chanan, &c. ktorzy iák Colonias ſuas, co raz gdźie indźiey záprowádźili, y rożnych Kráiow byli Fundatores, ták y Religij oſobliwey zoſtáli Parentes. Beroſus záś y z nim Majolus twierdzą, że Ninus

  1. Pavor & Terror equi Martis.
  2. Juno gravida.