Strona:PL Nowe Ateny cz. 1.djvu/495

żyćia periody; płacżą nád Cżłeka, lub innego Zwierzęćia głową, by z roſpadnioney mozgiem pośilić ſię mogli, co wyraźił Symboliſta: Plorat & devorat. Y to w nim oſobliwa rzecż, że ſzcżekę wierzchnią iák Kacżká, nie epodnią, podnośi. Ma wielką ſympatyą z Ptakiem Krolikiem, po Łáćinie Trochylus názwanym, bo mu w pyſk otwarty w latuie, zęby z mięśiwa chędoży; ktorego łechceniem záſypia Krokodyl, á Ichnèamon (Wydra Egypſka) iák otwartą bramą pasżcżą, wewnątrz w niego w padá, wnętrznośći kaliczy, y ták wielką beſtyę trupem śćiele. O tym wſzyſtkim piſzą, Strabo, Solinus, Plinius, Jonſtonus, Raviſius, Kircher. Zyią Krokodyle lat 60. iáko Herodotus, Plinius, Ælianus świadcżą. Nigdy ſię nie czyſzcżą, náwet y mieyſca ná to nie máią z nátury, Teſte Ovetano. Ale ſię excrementa obracáią in Subſtantiam aliti, to ieſt w ich że ſamych, iák ſię dźieie w drzewach. Ieſt Zwierz łatwo od Ludźi ugłaſkany, eſt animal docile. TENTIRITES Nacya po nád Nil miesżkáiąca, Morza przebywáią ná nie uśiadłſzy, Strabo. Opat Pachomius y S. Helenus ná nich ſwoie odpráwowali drogi, iáko świadcżą Sacri Scriptores.
 LEW Krolem ieſt Zwierząt; z nátury ſwoiey bardzo ſię lęká ogniá, koguta pieiącego; dla cżego od Symboliſty odebrał Lemma tákowe: Magnos, vana fugant. Snem złożony, oczy ma záwſze nie zupełnie záwarte, zá to pro Symbolo cżuynośći wźięty u Mądrych. Do gniewu ſię ánimuie ogonem. Cżłekowi rzucáiącemu ſię ná źiemię nie czyni wiolencyi: Satis eſt magnanimo proſtraſſe Lèóni. Łub ſwoy, nie doiadłſzy go, będąc iuż ſyty, żeby inne nie iádły Zwierzętá, iákimśi cuchnącym záraża dechem y wonią, Teſte Æliano. Raz tylko w żyćiu płod wydáie, Teſte Herodoto; Urodźiwſzy Lwiętá, przez cáłe trzy dni ſpiące, potym rykiem ſwoim budźi, według Gelliusża Autora. Z legowiſka ſwego, czyli gniazda wchodząc, ślady ſwoie záſypuie, áby do Dźieći iego po śladach kto nie trafił. Lwicę poſt coitum z Lampartem, wiátrem cżuie Samiec adulteratam; więc oná facti conſcia w wodźie ſię kompa, Samcá oſzukuie. Ma też y tę proprietatem, Głowę mu uwinąwſzy, złośći y okrućieńſtwa zápomina, według Pliniusża, aliàs miteſcit in Umbris. S. Gerazimowi Puſtelnikowi, że Oſłá zábił, ſam z roſkazu Swiętego, wſzyſtkie mu pełnił poſługi. Naypierwſzy Hanno Kartagineńſki, Lwá ugłaſkał, á zaś Marcus Antoninus do poiazdu záprzągł, do iárzma przyzwycżaił. Toż uczynił Pompejus. Pòétow zaś imáginacya Lwy do Wozá tryumfalnego Cybeli Mátki Bogow záprzęgła, iákom w Poiazdach Bożkow opiſał. Kto ſię tłuſtośćią náſmaruie Lwią, meretur gratiam apud Principes, Teſte Raviſio. Rodzą ſię Lwy w Afryce naybardźiey, oſobliwie w Lybii: w Syryi znayduią ſię cżarne. Raviſius.