Strona:PL Nowe Ateny cz. 1.djvu/503

Ta strona została przepisana.

gdźie ie Strzelcy, báardzo w tym ćwicżeni, w ſam nos z łuku trafiáią, aliàs gdźie indźiey trafiwſzy, oſzpećiliby futro. Wſzyſtkie te futra ná Skarb ſamego idą Imperatora: quo fine tám Gubernator w Stolicy Tebolſko temu invigilat, y ie do śiebie zbiera.
SIMIA Małpá, Kocżkodan, bárdzo dowćipne Stworzenie, łápkámi, iák Cżłek rękomá wſzyſtko robiące. Cżaſu iednego widząc iák Mamká kąpałá Dźiećię, w niebytności iey, wpadłſzy do domu, Dźiećię toż ſame w Wanience położywſzy, ukropem polałá, ſparzyłá, według Eliana. Wielką ma antypayą, álbo wrodzoną nienáwiśćz Zołwiem. Łowią ie tym kſztałtem. Upatrzywſzy mieyſce, gdźie ſię znayduią, idźie tám Cżłowiek, y uśiałſzy, ręce y nogi ſobie pląta, mocnemi ſznurámi, potym ſznury zoſtawiwſzy odchodźi: Małpy Ludzkich ákcyi imitátorki, ſobie też krępuią nogi y łápki, á ták idą in praedam Myśliwych. Ná Inſule Indyiſkiey Zeilan Ząb Małpy zá Bogá wenerowano, quanta ſtultitia! Rer: Simicarum p. 4. c. 20. Dźieći ſwoie ná łápach przednich, iák ná rękach piaſtuiąc, ták śćiſkaią z miłośći, że duſzą, Teſte Plinio.
SŁON po Łáćinie Elephas, ze Zwierząt naywiękſzy. Przypiſuią mu Naturaliſtowie prudentiam: Elephantô belluarum nulla prudentior. Lat dźieśięć płod ſwoy nośi, ále też duzy Swiatu wydáie: Decennio parit, ſed partum grandem. Ták Monarchow Dwory y Conſilia. Ták czynił Fabius Cunctator, y dla tego ták názwany. Imputuią mu Naturaliſtae, że Nowemu kłánia ſię Mieśiącowi, wprzod ſię w wodźie obmywſzy: Zá co mu dał Epigraphen Symboliſta: Ut purus adorem. Chryſtophorus Acoſta Indyi Wſchodniey Luſtrator, w Mieśćie Kochin, w Kroleſtwie Malabar, widźiał iáko Gubernator Miaſtá, Słoniowi, Nawę od lądu kazał odepchnąć ná wodę, Słoń ufatygowany będąc rożnemi poſługámi, zrazu był przytrudny, y nie ochoczy, potym ſłowy Gubernatora ugłaſkany, áby te Luzytańſkiemu Krolowi uczynił przyſługę, wyrzegłſzy te ſłowá Językiem Malabarſkim: Hoo, Hoo, to ieſt Volo, Volo, uczynił z ochotą co kazano. Przypiſuią mu docilitatem, poiętość wielką we wſzyſtkim. Piſmo náwet poymuie, y ſwoim noſem długim álbo trąbą genuinè mowiąc Probiſcide piſze. Cżaſu pewnego (teſte Plinio) Słoń te ſłowá nápiſał: Ipſe ego haec ſcripſi & ſpolia Celtica dicavi. Doſtáią ich Trogloditae w Afryce la ſwego iedzenia y profitu tym ſpoſobem; kopią iámy, w te náganiáią Słoniow, oczy potym wykaláią, ták záślepionych zábiiáią. Geſnerus ex Ariſtotele & Aeliano. Trąby ſwoiey Słoń záżywa iáko ręki, wſzyſtko nią mogący zrobić, rościągnąć, ſkurczyc, ná wſzyſtkie nákierować ſtrony, zdiąć, podnieść,