oboch mieyſcách, okrućieńſtwá.) Ná tym tedy mieyſcu tyráńſtwá, y okrućieńſtwá, à genuinè mowiąc, w tey iatce mięſa ludzkiego, Kápłáni Dźieći od Rodźicow ofiárowáne rzucáli oknem, we wnętrznośći nádętey Statuy Molocha, w poſtáći Krolá, czyli Cielcá, czyli Koniá, lub mułá erygowánego, pierśi, y ręce ludzkie máiącego, ták arte ákommodowánego, że Dźieći w ſiebie rzucone zdał ſię chwytáć y przyimowáć; Pod tym Bałwánem dźiwnie wielkim, był miſternie niby w poſtumenćie piec ogniſty potáiemny, cydnie rozzárzony. Temu tedy Deaſtrowi dźieći oddawſzy in holocauſtum, áby płáczu, krzyku, y ięczenia w ogniách nie było ſłycháć, trąbámi, y kotłámi hucznemi, ten głos tłumili, oraz Solenny Feſt, y pompę ofiáry reprezentowáli. Dla tego mieyſce Tophet znáczy tympanum, alias bęben. Theophilactus przydáie, że w czole tego Bałwána był kámień iákiś drogi, oſadzony, admirandò świetny nákſztałt Jutrzenki, podobno tą vicem oczow ſuplens, á tym ſamym żywego Deaſtra podobieńſtwo czyniący. O tym Bałwánie litera Páńſka Levitici 18. Paralip: 29. Jerem: 49. wſpomina; ná ktore mieyſca czytáiąc Commentarios, oſobliwie Tyryna, z támtąd Edoctus, Ciebie też zacny erudio Czytelniku. Piſzą o tym Deaſtrze y Adrichomius, tandem Kircher magnæ curioſitatis & ſcientiæ Author.
MEMNON Bożek Egyptſki MERKURYUSZ gwiazdá, iáko świadczy Aſcenaz, temu nie inna rzecz byłá deſtynowana ná ofiárę, tylko zrzucenie kámieni ná kupę koło iego Bałwána, od głowy, ludzką poſtać máiącego, od dołu kámienny poetument. Z dwoch tylko był formowány Máteryi, z kámienia y Drzewa pewnego: z tąd uroſło przyſłowie: Non ex quovis ligno fit Mercurius.
NERGAL, Samarytanow Bożek, z Babilonij do nich wprowadzony. Niektorym Autorom zda ſię bydź ogień: Inni rozumieią że w poſtaći Gołębicy było wenerowáne Delubrum, ná Gorze Garizim, ná pámiątkę Semiramidy Babilońſkiey, w Gołębicę od Bogow zámienioney. Ktore czcząc Numen, chćieli y to wyznać, że z Babilońſkiey y Aſſyryiſkiey Nacyi y Samarytáni prima wźieli initia. Inni tandem Autorowie tłumaczą, że ſłowo Nergal z Samarytaſkiego znáczy Koguta, więc y formę Deaſtrowi tegoż ptaká dawáli.
Strona:PL Nowe Ateny cz. 1.djvu/52
Ta strona została przepisana.