Strona:PL Nowe Ateny cz. 1.djvu/56

Ta strona została przepisana.

wichlánym. Co nie bałwány czynili, bo żadnego áni żyćia, áni notitiam futurorum neceſſariò aut liberè contingentium, áni Boſtwa, áni Spiritum Prophetiæ w ſobie nie máiące, ále Czart przeklęty Operum Divinorum ſimia, mocą ſwoią wſtąpiwſzy w Bałwan, álbo mieyſce opanowáwſzy, ſwoie wydawał rezolucyę ubłagány ofiárámi, ſobie ie przypiſawſzy. Ze zaś czaſem ten Princeps mendacij powiedźiał prawdę, álbo wydał Proroctwo. verô ſecutô effectu komprobowáne, to trzebá mieć zá Accidens, & pro mero caſu, álbo też prawdźiwemu BOGU, Omnipotenti, Omniſcio, imputandum, ktory iák infantium ták nefandorum Delubrorum lingvas facit eſſe diſertas, dla niedośćigłych ſwoich końcow: y że tego Adwerſarzá compellit, álbo czaſem iemu permittit, co przyſzłego dobrego, lub złego, lub táiemnego, powiedźieć Swiátu. Jeżeli chćiał y raczył Wſzechmocny Pan BOG; aby Oślicá Baalama Numerorum 22. do tegoż Baalama nieſłuſznie ią ſmagáiącego z roſkazu Boſkiego przemowiłá: Quid feci Ribi? cur percutis me? Czemu tenże Pan Pánuiących, nie może y Bałwánom pozwolić mowić, denuntiando ludźiom, iákie ſwoię táiemnicę, iáko rozkazał Delphickiemu Apollinowi CHRISTI Adventum opowiedźieć świátu, ktorą odpowiedź w krotce czytáć będźieſz ſub Oraculo Delphico.
Między Bożkami Oracula wydáiącemi, principem locum bierze Serapis Bałwan Egyptſki, ſub forma Wołá czczony, alibi odemnie opiſany, ktory o TROYCY Przenayświętſzey Rulideſowi Krolowi Egyptſkiemu ſequens wydał Oraculum, od Majoluſa nápiſane:

Principio DEUS eſt: hinc Verbum & Flaminis aura;
Unum Numen tribus eſt, naturaque concors. &c.

Co Polſkim wyrażone Rytmem tu czytay wyżey. W Delfach Mieśćie ſławnym w Bòécyi, były iákieś Oſoby ad inſtar Bogiń, álbo Peliades, ktore tákowe wydały Oraculum:

Juppiter eſt, & erit, fuit idem Juppiter ante.

W tychże ſamych Delfach w Mieśćie Bòétyckim był wſpaniáły Kośćioł ad radice gory Parnaſſu przez Starozytnych Obywatelow erigowány, złotemi y ſrebrnemi ádornowany Statuámi mirandô wyſtáwiony opere, ktory od Woyſká Xerxexá, y od Francuzow álbo Gallow był funditùs złupiony, y od Neroná wźięćiem pięćdzieśiąt Obrazow, czyli Poſągow Miedźianych zubożony: náoſtátek zá perſwazyą Panow Chrześćiańſkich od Konſtantyná Wielkiego Ceſarza, śćiany iego y Mury były poruynowáne, á Trypody, alias trzy nogi ſrebrne y złote do Cárogrodu były przenieśione; zábráne przytym niezmierne bogactwá iuż po Nerona dezola-