Strona:PL Nowele obce (antologia).djvu/23

 — Owszem. Wprost od pana przyszedł do mnie. Był bardzo niezadowolony.
 — Dlaczego miał być niezadowolony?
 — Wydało mu się, że to ubliża jego honorowi. Ale uspokoił się później.
 — Czy nie mówił panu o swoich zamiarach i projektach?
 — Nie, panie.
 — Czy brał od pana kiedy pieniądze, czy prosił o nie?
 — O nie, nigdy.
 — Czy nie podejrzewa go pan o jakieś ukryte zamiary?
 — Nie. Wierzę jego opowiadaniu.
 Holmes zamyślił się. Zauważyłem, że jest zakłopotany.
 — Czy posiada pan jakieś bardzo cenne okazy w swoich zbiorach?
 — Nie proszę pana. Nie jestem bogaty. Posiadam dobre zbiory, ale nie są one wcale bardzo cenne.
 — Nie boi się pan złodziei?
 — Ani trochę.
 — Jak długo mieszka pan tutaj?
 — Już pięć lat.
 To badanie krzyżowe przerwało energiczne stukanie w drzwi. Zanim klijent nasz zdążył dojść do drzwi, wpadł do pokoju Amerykanin.
 — Oto jest! — zawołał, wymachując nad głową gazetą. — Cieszę się, że panów zastaję. Panie Garrideb, winszuję panu, jest pan miljonerem! Sprawa na-