Strona:PL Nowodworski-Encyklopedia koscielna T.1 114.jpeg

pociąga, ale się przyczyna zamieszcza. Urodzenie oznajmia ojciec, akuszerka, lub inna osoba domu. Ojciec dziecka nieprawego łoża wtenczas wpisuje się za ojca, gdy osobiście tego żąda. Ojciec dziecka zrodzonego w kazirodztwie lub cudzołóstwie, jako ojciec zapisany być nie może. Do aktu potrzeba dwóch świadków. Należy w nim zapisać datę, miejsce urodzenia, płeć i imię dziecka; imiona, nazwiska, wiek, powołanie i zamieszkanie rodziców i świadków. Znalezione dziecko oddaje się przełożonemu parafji i spisuje akt przy świadkach, ze szczegółami znalezienia, chrztu, oraz komu oddane zostanie na wychowanie. Dziecię nieżywo urodzone, równie jak przed spisaniem aktu zmarłe, zapisuje się z tą okolicznością w księgę urodzonych i zmarłych. II Akta małżeństwa. Przepisy o nich od art. 106 do 130 w Kod. cyw. pol., chociaż nie są wyraźnie zniesione, to jednak zastąpione prawem o małż. z r. 1836 (art. 41). Po dopełnionym obrzędzie w obec dwóch świadków, spisuje się akt, który ma zawierać: imiona, nazwiska, powołanie, miejsce urodzenia, zamieszkanie i wiek małżonków; imiona, nazwiska, powołanie i zamieszkanie ojców ich i matek; pozwolenie rodziców, opieki lub zwierzchności, gdzie prawo tego wymaga; wymienienie dnia i miejsca zapowiedzi, lub dyspensę władzy; wzmiankę o czasie, w którém pierwsze małżeństwo ustało; oświadczenie małżonków, czy umowę przedślubną zawarli: jej datę i przed którym rejentem; imiona, nazwiska, powołanie, wiek i zamieszkanie świadków, oraz czy są krewni ich i powinowaci; oświadczenie duchownego i świadków, iż małż. religijne zawarte. W wyznaniach niechrześcjańskich, rabin lub iman, po spełnionym obrzędzie, z zaślubionymi i świadkami udać się winni do urzędnika st. cyw., celem spisania aktu małż. Każdy wyrok rozwodowy lub separacyjny, sądy duchowne przesyłają prokuratorowi królewskiemu, a ten po uprawomocnieniu go, poleca w aktach odpowiednią uczynić wzmiankę. Toż samo dzieje się po ustaniu separacji. III. Akta Zejścia (art. 131 do 139). Urzędnik stanu cyw. winien zapewnić się o zaszłej śmierci i wydać pozwolenie do pochowania, jeśli nie jest duchownym, a to po 48 godzinach od skonu. Akt zejścia ma obejmować: imię, nazwisko, powołanie, wiek i zamieszkanie zmarłego, dzień i godzinę zejścia; imię i nazwisko pozostałego małżonka; imiona, nazwiska, wiek, powołanie i zamieszkanie obudwóch zeznających, oraz ich stopień pokrewieństwa, gdyż, ile możności, najbliżsi krewni zmarłego stawać do aktu powinni, lub sąsiedzi i znajomi, którzyby dokładnych szczegółów dostarczyć potrafili. Umieszcza się także, jeśli być może, imiona, nazwiska, powołanie i zamieszkanie rodziców, oraz miejsce urodzenia zmarłego. W szpitalach i więzieniach, przełożeni i nadzorcy winni w zwykłych księgach administracyjnych umieszczać, o każdej znajdującej się tam osobie, wiadomości wymagane do sporządzenia aktu zejścia i, w przypadku zaszłej śmierci, podawać takowe utrzymującemu akty st. cywilnego. W przypadku kary śmierci, pisarze sądowi, po egzekucji wyroku w 24 godziny, obowiązani posłać urzędnikowi st. cyw. wiadomości wymagane do spisania aktu. Jednak w tym i wszystkich innych przypadkach gwałtownej śmierci, nie czyni się o tém wzmianki, ani w dodatku, że umarł w więzieniu lub szpitalu. Przepisy dotyczące tego przedmiotu, zebrane są w książce pod tytułem: O Aktach Stanu Cywilnego. Pismo z polecenia jw. rad. taj. P. Muchanowa... dla użytku osób utrzymujących akta st. cyw. ułożone (Warsz. 1858, 8-o, str. XV, 138); przedrukowano w Teologji Pasterskiej X. Sajlera, tłum. L. Rogalskiego (Warsz. 1864 t. II. str. 477, i nast.). Gdy