1856; 7) Charlottetown (Carolinopolitana) 1829. Apostolska praefektura S. Piotra i Miguelon 1841 (wyspy na południe New Foundland). Kościelna prowincja Oregon-City, której metropolja leży w St. Zjednoczonych, liczy 10,000 kat. i 127 księży, obejmuje następną posiadł, ang.: Kolumbję brytańską, Vancouver wyspę, i ma dwie djecezje: 1) bp. Vancouver 1846, 28,000 wiernych; 2) apost. wikarjat Columbia 1863, z 2,000 wiernych; pracują tu oblaci, franciszkanie, bracia szkół chrześc., sercanki i siostry św. Anny. Stany Zjednoczone (ob. t. a.) Kerker, w Kirchenlexikonie, Freib. XII, 37; Neher, Kirchl. Geogr. u. Statisk III t. J. N.
Amfiloch (święty), bp Ikonium, ur. w Kappadocji, oddawał się z razu krasomóstwu i adwokaturze, następnie udał się na pustynię, a r. 375 wybrany na biskupa Ikonium i metropolitę Lykaonii. Na tym urzędzie czynny brał udział w sprawach kościelnych swego czasu: obecnym był na drugim soborze powszechnym konstantynop., sam zwołał r. 383 sobór przeciwko messaljanom, wzywał cesarza Teodozjusza W. do wytępienia arjanizmu i żył w ścisłej przyjaźni ze św. Bazylim W. (sąsiednim metropolitą) i ze św. Grzegorzem nazjanzeńskim. Żył jeszcze r. 392, kiedy św. Hieronim spisywał swój Catalogus Scriptorum Ecclesiae. Rok śmierci jego niewiadomy. W ojcach Kościoła i soborach znajdują się wyjątki z zatraconych pism Amfilocha: ksiądz Combefis zebrał starannie te ułamki i ogłosił je w Paryżu r. 1644, z zachowanemi dziełami Amfilocha, do których należą: Ośm kazań, Poemat do Seleukusa o księgach świętych i Żywot św. Bazylego; lecz autentyczność tych dzieł jest wątpliwą, a Oudin przypisuje je Amfilochowi, metropolicie Cyzyku, współczesnemu Focjusza (Comment. de scriptor. eccles. t. II str. 216). Inni, jak Dupin, uważają Poemat o księgach świętych, jako dzieło św. Grzegorza z Nazjanzu, a Żywot św. Bazylego, zresztą pełen baśni, za płód znacznie późniejszy jakiegoś Greka. Z Kazań, czwarte i ósme niezawodnie są fałszywe. Lecz list synodalny, napisany przez świętego Amfilocha, w obronie nauki prawowiernej o Trójcy świętej, a przez Cotelier'a przedrukowany w II t. Monumenta Ecclesiae Graecae, p. 98, jest w zupełności autentyczny. Wszystkie dzieła świętego Amfilocha znajdują się w VI tomie Bibliotheca Gallandii. Sławne są trzy listy kanoniczne św. Bazylego do Amfilocha. Molkenbuhr i Binterim (Denkwürdigkeiten), bez dostatecznego dowodu, zaprzeczali ich autentyczności. Grecy i łacinnicy obchodzą pamiątkę św. Amfilocha 23 List. (Hefele) J.
Amfipolis, miasto na granicy Tracyi i Macedonji, należące do tego ostatniego kraju; do tego miasta przybył Apostoł Paweł, w swojej podróży z Filippi do Tesaloniki (Dz. Ap. 17, 1). Leżało nad rzeką Sargmon, otaczającą je ze stron obu. Było kolonją Ateńczyków, a za Rzymian stolicą Macedoniae primae; później nazywało się Chryzopolis i Chrystopolis, a teraz Emboli.
Amico Bernardyn, franciszkanin, włoch, przez pięć lat gwardjan w Jerozolimie (1596). Wydał po włosku ciekawy opis Ziemi Świętej, Trattato delle plante (planów a nie roślin) e immagini de’sacri edifizi di Terra Santa, Rzym 1620, małe in fol. Rysunki tego dzieła są sławnego Callota.
Amico Bartłomiej, jezuita, prof. filozofji i teologji w Neapolu. Um. 1649. Wydał w 7 tomach in folio: In universam Aristotelis philosophiam notae et disputationes, Neapol 1623—1648. Cf. Alegambe, Bibl. script. Soc. Jesu.
