wysłany na wygnanie na wyspę Seilly. Po latach 3 miał dozwolony powrót, rozpoczął na nowo swoje antytrynitarskie roboty, co spowodowało znowu jego uwięzienie r. 1662 za Karola II. Um. w tymże roku; ale antytrinitaryzm go przeżył i trwa dotąd w Anglji. Ob. Schröckh, Neuere Kircheng. t. IX p. 465; Walch, Religionstreitigk. mit d. Antitrinit., t. IV p. 297. (J. c.) X. M-i.
Biedrzychowski, paulin, dr teologji, napisał: Officia angelorum erga homines et hominum erga angelos in gratiam sodalitii angelici, Cracov. 1628, 8-o str. 278.
Biegacewicz Wojciech Jan Kanty, dr teologji, prof. filozofji i wymowy w akad. krak., um. 6 Marca 1767 r. Pozostawił w druku: 1) Sidus musis amicum Joannes Cantius, Leopoli 1737 in fol. 2) Quaestio theologica de beatitudine, Crac. 1762, rozprawa na stopień doktora teol. 3) Ordinatio studiorum facultatis academicae sub regim. Adal. Biegacewicz 1764. 4) Mowa do króla Stanisława, winszując mu wstąpienia na tron, miana 9 Grud. 1764 r.
Biel Gabriel, licencjat teologji i prof. w Tybindze, zamyka świetny poczet teologów dogmatycznych w Niemczech, z okresu wieków średnich. Z licznych jego dzieł znaczniejsze są: Komentarz na cztery księgi Magistri sententiarum; Lectura super canonem Missae; Sacri canonis missae literalis et mystica expositio, Tub. 1499. Pisarz to gruntowny i wytworny. Wywierał wielki wpływ na ruch naukowy w Tybindze. Uniwersytet tybingski strzegł przekonań katolickich i długo opierał się reformacji, uległ jednak przemocy. Pod koniec życia zamieszkał u kanoników regularnych vitae communis i um. świątobliwie 1495 r.
Bielański Piotr, ks., biskupem lwowskim unickim został mianowany 24 Stycz. 1780 r., przez cesarzowę austr. Marję Teresę. Bazyljanie, dostarczający zazwyczaj ze swego grona pasterzy na wszystkie katedry, niechęci wyniesieniu na godność biskupią księdza świeckiego, wpłynęli swemi zabiegami w Rzymie na opóźnienie konsekracji ks. Bielańskiego i objęcia władzy pasterskiej (23 Wrześ. 1781). Jako biskup lwowski, kamieniecki i halicki miał on jurysdykcję i nad Podolem, należącém wówczas do Polski. W Kamieńcu zbudował pałac przy cerkwi św. Jana. Wierni złożyli mu wtedy 100,000 złp. na utrzymanie trzech kapłanów przy tym kościele. Król, za zgodą stanów skonfederowanych, tęż sumę z procentem po 5% pozwolił umieścić na dobrach ziemskich i wieczyście zapisać (Konstyt. 28 Lipca 1790 r.). Po Rylle, który um. 1794 r., B. był nadto administratorem przemyskim. Gorliwy ten biskup um. 1797 r. Na początku swego biskupstwa wydał dziełko, p. t. Obowiązki parochów i rozporządzenia, Lwów 1781 roku. Roku 1790 in fol. wyszedł jego List okólny, zalecający duchowieństwu djecezji kamienieckiej pilne nauczanie. R. 1795 wydał we Lwowie in 4-o List pastoralny do duchowieństwa i ludu djecezji lwowskiej i przemyskiej (z tekstem ruskim). Cf. J. Bartoszewicz w Encykl. Org. większej III 507.
Bielicki Stanisław, jezuita ur. w wojewódz. Rawskiém; mąż wielkiego dowcipu i licznych wiadomości; wykładał humaniora i filozofję w Sandomierzu, był kaznodzieją w Jarosławiu, Poznaniu, w Krakowie u św. Piotra, we Lwowie i w Piotrkowie, uczynił professję 4 ślubów, życie swe zakończył w Kaliszu 17 Stycz. 1718 r. Należy on do kaznodziejów i pisarzy epoki skażonego smaku i upadku nauki. Dzieła jego są następu-
