dają powyższej historji Cyryna, wiadomej z historyków. Pomnik tivolski mówi: [P. Sulpicius Quirinius... praetor proconsul Cretam et Cyrenas provinciam optinuit. Legatus pro praetore divi Augusti Syriam et Phoeniciam optinens, bellum gessit cum gente Homonadensium, quae interfecerat Amyntam r]egem, qua redacta in pot[estatem dicionemque Divi] Augusti populique romani, senatus [diis immortalibus] supplicationes binas ob res prosp[ere ab eo gestas et] ipsi ornamenta triumph[alia decrevit] Proconsul Asiam provinciam op[tinuit legatus pro praetore] Divi Augusti [i]terum Syriam et Ph[oeniciam optinuit]. Widać ztąd, że Cyryn byl dwa razy legatem, czyli rządcą Syrji, i to za życia Augusta. O tém że był legatem w tejże prowincji r. 759—763 wiemy z Józefa Flawjusza (Antiqu. l. 17 c. ult. et l. 19 c. 1). Od r. 768—770 legatem był Q. Caecilius Metellus; r. 767 umarł ces. August, więc legacja Cyryna w Syrji r. 759—763 była już powtórną (iterum). Lista zaś legatów syryjskich za panowania Augusta jest następująca:
1. M. Agrippa od zał. Rz. r. 731 — 741; przed erą chrz. 2 3—13. 2. M. Tullius Cicero „ „ „ 741 — 745; w r 18— 9. 3. M. Titius „ 745—746; n 9— 8. 4. C. Seiltius Satuminus „ 746—748; n „ „. 8— 6. 5. P. Quinctilius Varus „ „ 748—750; n w: 6— 4. 6. nieznanego imienia „ „ 750 — 753; „ „- „ 4— 1. J. C. Caesar „ 758—757; „ ery chrz. i 1—4. 8. L. Volusius Saturpinus „ 757—758; „ i, » 4— 5. 9. P. Sulpicius Quirinus „ „ 759 — 763; „ n r 6—10. 10. Q. Caecilius Metellus „ „ 763 — 770; * 10—17.
(Ob. Mommsen op. c.).
Pozostaje więc na legację Cyryna w Syrji r. 750—753, a przeto wyprawy jego przeciw Homonadom w Cylicji (Tacyt i pomnik tivolski), jako też prokonsulat nad prowincją Azją prokonsularną (ob. tej Enc. I 549), o którym mówi pomnik tivolski, musiały mieć miejsce między rokiem 748—749. Tym sposobem karjera Cyryna szła następującym porządkiem: konsul r. 742; z polecenia Augusta uśmierzył Garamantów i Marmaridów (Pariter Marmaridas atque Garamantas Quirino subigendos dedit, Florus l. c.), jako propraetor Krety i Cyrenajki r. 747; prokonsul Azji i zwycięzca Homonadow w Cylicji, za co senat zadekretował mu pochód trjumfalny i ofiary dziękczynne bogom (supplicationes binas... et ornamenta triumph.) r. 748—749; legacja pierwsza w Syrji od 750 (a nawet od 749 jak niżej powiemy) do 753; jednocześnie z tą legacją był C. rektorem juventutis przy Kajuszu i składał hołdy swoje (753 lub 754 r.) na Rhodos, Tyberjuszowi; r. 755—757 ożenił się z Emilją Lepidą; roku 759—763 jest drugi raz legatus Augusti pro praetore w Syrji; za tych jego rządów Archelaus został złożony z tronu, Judea wcielona do prowincji Syrji i Fenicji, a Cyryn otrzymał rozkaz popisania ludności i pobrania podatków do skarbu rzymskiego (Joseph. Flav. l. c.). R. 769 od zał. Rz. (16 ery chrz.) C. znajdował się w Rzymie, gdzie wstawiał się do Tyberjusza za swym krewnym Drususem Libo (Tacit. Annal. II 30); w 4 lata potém miał proces z Lepidą, z którą się był rozwiódł (ib. III 22, 23, 48; cf. Suetonius, Vitae Caesar., Tiber. c. 49). Um. r. 774 (21 ery chrz.), bezpotomnie (Tacit. l. c. c. 48). §. 2. Pozostaje do wytłumaczenia stosunek Cyryna do popisu ludności, odbytego w Judei r. 749
