Strona:PL Nowodworski-Encyklopedia koscielna T.6 144.jpeg

Germana.—Germanowie. 135 gosławionych (7 Maja 1854), kanonizacja zaś jej odbyła się 28 Czerwca 1 867 (opis jej ob, Chantrel, Annales eccl. 186 7 — 68. s. 81). Dosyć obszerny żywot ob. Faul. Gubin, Les petits bolland., 6-e ćd. t. TI s. 260. Osobne bjografję: Benezet, La Bergóre de Pibrac, Toulouse 1 866. Yie et miracles de la b. Germaine Cousin par le P. Jos. Boer, trad. en franę. par 1'abbe M. V. M., Paris 1 867. L. F. Guerin, Ste Germ. C. sa vie etc. avec le rćcit des solennitćs de sa canonisation, Paris 1867. Jouhanneaud, Yie de S. G. C., Limoges 1 867. Vie de la lienh, G. Cous., Toulouse 1867. Bion, Yie de S. G. C., Par. 1868. X. 'W. K. Germanowie. Bardzo wielu, a w części i znakomitych pracowników na polu historji, zajmowało się w nowszych czasach badaniem starożytności germańskich, i wyniki tych badań, które stały się już własnością nauki, rzucają wielkie światło na właściwość narodu niemieckiego i na jego powołanie i stanowisko w dziejach ludzkości. Rzeczą jest jasną, że, dla zupełnego zrozumienia dziejów Niemiec, należy ściśle rozróżniać rozmaite czasy niemieckiej starożytności, albowiem ludy niemieckie jeszcze przed przyjęciem chrześcjaństwa w teraźniejszych swoich siedzibach wyrobiły kulturę znakomitą (ob. o tem szczególniej: Culturgeschichte des teutschen Volkes in der Zeit des Uebergangs aus dem Heidenthum in das Christenthum von Heinrich Buclert, Leipz. 1863 — 1854, s cz.). Tu chcemy tylko scharakteryzować dawne niemieckie pogaństwo i wyrobioną przez niego kulturę, a następnie wykazać odmianę zaszłą w tej ostatniej, w skutek zetknięcia się jej z cywilizacją rzymską, zkąd okaże się jasno i całe znaczenie niemczyzny w wiekach średnich. Dwie szczególne właściwości odznaczają charakter Germanów: dążność do wyosobnienia się, wyróżnienia, samodzielności, i marzycielska tęsknota do jakiejś mglistej dali. Taki charakter okazują Germanowie już w tych czasach, kiedy po raz pierwszy występują na widownię świata rzymskiego; stanowi on jądro duchowego żywota germanizmu, którego objawy do dzisiaj spostrzegać się dają. Przyjęcie chrystjanizmu przytłumiło wady, leżące w charakterze narodowym, a wyborne jego sity podniosło o tyle, że naród ten stał się rzeczywiście przemożnym w dziejach. Ale kiedy połowa jego odpadła od Kościoła, wnet porwały się te węzły, jalde utrzymywały go w poważnej całości i postawiły wysoko; złe własności jego charakteru zaczęły rozrastać się jak najsilniej, i obecnie widzimy smutne tego skutki moralne. Skłonność do wyłączania się i rozdrabiania, w skutek której rzadko bardzo Niemcy jako całość, a najczęściej oddzielne ich części występowały na widowni dziejów, zrodziły nawet pytanie, czyli rzeczywiście te rozróżnione części składają jedną całość, jeden naród, i starodawni dziejopisowie francuzcy nie bez zasady piszą nie w liczbie pojedyńczej L'Allemagne, ale w 1. mnogiej Les Allemagnes. 'Dzisiejsza jedność zbyt żelazna wcale nie jest tej natury, aby przyczynić się mogła do ustalenia rzeczywistej jedności narodowej. Niemcy zamieszkali w tei aźniejszych swoich siedzibach w czasach jeszcze przedhistorycznych, przyszli tam zapewne w czasach pierwotnego rozsiedlenia się narodów, lub niedługo potem z Azji, kolebki wszystkich narodów. Są powody do mmiemana, że przybyli oni ostatni do Europy, mianowicie po celtach i słowianach, i wdarłszy się do środka Europy przez półwysep skandynawski, rozdzielili dwa ostatnie szczepy, niegdyś z sobą graniczące. Badania językowe każą