Strona:PL Nowodworski-Encyklopedia koscielna T.6 157.jpeg

148 Gertruda. ciopisarz jej, o stóp jej, według przepisów świętej reguły w umiejętności wykształconą." Um. 18 Marca 658 r., zaledwo dożywszy trzydziestu i trzech lat wieku, i, według żądania swego, pochowana została w piwnicy (cisterna), dawno przed tem przez nią samą na ten ceł przygotowanej, ubrana w grubą zasłonę, we Włosienicę, którą nosiła za życia, z przykryciem za starej szmaty płótna; bo co nadto, mówiła, ani żywym ani umarłym na nic się nie zda. Pisarz i naoczny świadek jej życia, jeden z zakonników klasztoru w Nivelle, opowiada (w VUa S. Gertrudis, ap. Bolland., Acta ss. 17 Mart. II 594.., ap. Mabillon, Acta ss. Ord. s. Ben. saec. II p. 462..), jako odwiedzając celę zmarłej, uczuł się wraz z drugimi braćmi, którzy z nim byli, przenikniony słodką i nadziemską wonnością. Wilfetruda, po śmierci ciotki i poprzedniczki swojej, w tymże duchu, którego z niej wzięła przykład, sprawowała rządy klasztoru. Ubogie loże, na któróm G. życie zakończyła, jako drogą relikwję umieściła w kościele. Agnieszka, trzecia z rzędu ksieni klasztoru, na cześć G'y bazylikę wystawiła. W XII wieku oba klasztory w Nirelle zamienione zostały na dwojaką kapitułę kanoników i kanoniczek. Ua obrazach ma lilję w ręku, jako symbol dziewictwa, a około siebie szczury i myszy, pko którym wzywają ludzie jej przyczyny i przez które można rozumieć pokusy piekielne, jakie pokonała i do jakich pokonania pomaga nam swojem wstawiennictwem. Cf. Gheeguilre, Actass. Belg. III 14 9... 2. Gertruda, Św. (15 Sierp.), córka ś. Elżbiety (ob.), landgrafiai turyngskiej. Ur. r. 122 7, była ksienią klasztoru norbertanek w Altenbergu, położonym na rz. Labn, w dawnej krainie Wetterau, i tamże um. r. 1297. Mało mamy szczegółów o życiu jej, wszakże i te dostatecznie o niej Świadczą, że była godną córką i naśladowczynią świętej swej matki. Ob. Bolland., życie jej pod d. 1S Sierp.—3. Gertruda, św, (15 al. 17 Listopada), ur. się w Eisleben, w hrabstwie Mansfeld, z rodu hrabiowskiego Hackebornów. Była ksienią naprzód klasztoru w Rodersdorf, djecezji Hildesheim, potem klasztoru w Ileldalfense. Niewiadomy dokłanie czas jej urodzenia, jak również i śmierci. Według lekcji Brewjarza rzymskiego, umarła w r. 1292, w 30 roku życia została ksienią i przez 40 lat tę godność piastowała; wypadałoby ztąd, że się urodziła r. 122 2 i dożyła 70 lat wieku; inni jednak inaczej oznaczają datę jej śmierci: jedni już w r. 1290, drudzy aż w r. 1334. W piątym roku życia została oddaną do klasztoru w Rudalsdorf i tam, pobierając nauki, zarówno w umiejętnościach ludzkich jak i w znajomości rzeczy Bożych postępy czyniła: ad humanarum litterarum notitiam rerum dwinarum cognilionem adjunxit. Pomnażając się w leciech i w mądrości, i światłością Bożą oświecona, tem mniejszą stawała się we własnych oczach i tem więcej wzgardy godną się poczytywała, im większe na nią z nieba łaski spływały, uznając to za szczególny i dziwny cud łaski Boga, że w miłosierdziu swojem znosi tak niegodne, jakiem się być mieniła, stworzenie. Lubo w pełnieniu powinności przełożeństwa swego pilnie czuwała nad wszystkiem i przestrzegała zachowania karności zakonnej, lubo poczytywała siebie za służebnicę wszystkich, i istotnie cala była oddana na posługi każdej z podwładnych swoich, lubo ustawicznie zajęta była niesieniem pomocy ubogim i ratunku potrzebującym, mimo to jednak w ciągiem a serdecznem zostawała obcowaniu z Bogiem, i często od wielkiego zapału miłości niebieskich doznawała zachwyceń. Szczególne miała nabo-