Strona:PL Nowodworski-Encyklopedia koscielna T.6 172.jpeg

Gębicki,—Ghesąuiire. 163 uczonych hojny, pomimo wrodzonej łagodności utrzymujący karność w duchowieństwie, wicią innemi cnotami znakomity." Bużeński zaś: „iż zajaśniał on tak szczytnemi cnotami na wysokim świeczniku prymasowskiej godności, że zdawał sig zawsze zasługiwać na wigksze zaszczyty, niżeli te, które obierał." Ob. Steph. Damalewicz, Vitae Vladislav. Eppor. p. 443; tenże, Series Archieppor. Gnesn. p. 352; Bużeński, Żywoty arcyb. gnieźn. tł. M. Malinowski, t. III p. 214; Rzepnicki, Vitaepraes. Pol.; ks. ŁHowski, Katal. t. II; Encyklop. powsz. t. IX p. 846. X. S. Ch. Gfrorer Aug. Fryderyk, ur. 5 Marca 1808 r. w Calw (Wir-temberg), uczył sig teologji protestanckiej w Tybindze, podróżował po Włoszech, a po powrocie 1828 r. został repetentem w ewangelickim zakładzie naukowym w Tybindze, 1830 bibljotekarzem w Sztutgardzie; odtąd poświgcił sig wyłącznie studjom historycznym, wskutek czego coraz więcej zbliżał sie do katolicyzmu. R. 184 6 powołany był na professora historji do Fryburga w Bryzgowji, 1848 wybrany do parlamentu niemieckiego, gdzie zaliczał sig do stronnictwa wielkoninmieckiego; r. 1853 w Listopadzie wrócił na łono Kościoła; um. w Karlsbadzie 6 Lip. 1861. Napisał: Gesehichte unserer Tage (pod pseud. Ernesta Freymanda) 1 830 — 35; Philo u. die jiidisch-alexandrinische Theosophie, Stuttg. 1831, 2 t.; Gustav Adolf u. seine Zeit, ib. 1835 — 37, 2 t., 3 wyd. 1852; Geschiohte des Urchristenthums (I. Jahrhundert des Heiles; II. Heilige Sage; III. Heiligthum und Wahrheit), ib. 1838, 3 t.; Allgemeine Kirchengeschichte, Stuttg. 1841 — 46, 4 t.; Gesehichte der ost.—u. westfrankisnhen Karolin-ger vom Tode Ludioigs des Frommen his zum Ende Konrads I, Freib. 1 848, 2 t.; Untersuchung uber Alter, Ursprung, Zweck der Dekretalen des falschen Isidorus, Freib. 1848; Urgeschichte des menschlichen Geschlechls, Schaffh. 185 5 2 t. (przekł. franc: Histoire primitice du genre humain, trad. par le traducteur du Cardinal Ximenh d'Hefele, Tournai 1864); Papst Gregorius VII u. sein Zeitalter, ib. 1859 — 61, 7 t., do tego Register przez Ossenbeck' a (l 864). Wydał kilkaapokryfów p. t. Prophetae reteres pseudo-epigraphi ex abyssinico vel hebraico sermone latine oersi, Stutgard. 1840; przełożył na niem. Józefa Flawjusza O wojnie żydowskiej (Gesch. des judischen Krieges, 1835—3 6). Z papierów po G. pozostałych J. B. Weiss wydał: Gesehichte des XVIII Jahrhunderts, Schaffhaus. 1862—7 3, 4 v. (jeszcze nie wszystko); Zur Gesehichte deutscher Volksrechte im Mit-telalter, ib. 1 865 — 66, 2 v.; Byzantinische Geschichten: I. Gesehichte Ve-nedigs von seiner Griindung bis zum Jahre 1084, Graz 18 72. Życiory3 G'a, napisany przez jego zigcia Alberdingk'a Thijm'a, w Bemie catholiąue de Loucain, 1861 Septemb. N. Ghesquiere (czyt. Gekier) Józef, jeden z BoIIandystów (ob.) i numizmatyk, nr. 2 7 Lut. 1731 r. w Oonrtrai, do jezuitów wstąpił w Me-chlinie 16 Paźdz. 1750; z o. Cló (ob.) stał na czele Musaei historie!. Po zniesieniu zakonu pracował dalej nad historją Belgji i został członkiem akademji brukselskiej (6 List. 1780). Um. 23 Stycz. 1802 r. w Essen (w Gueldrji). Jako bollandysta brał udział w redakcji tomów 48—51 Acta SS. Inne jego dzieła są: Dissertation sur Cauteur du livre intitule „De flmitation de Jesus-Christ," Verceil et Paris, 1 7 75 (bezimien.). Dissertation sur le differents genres de medaiUes antiąues, ou Examen cri-tijue des „Noui-clles recherches sur la science des medaillet par il. Poin-jimt de Siwy," Nirelles, 17 79. Catalogui numismatum nummorumąut tum