Strona:PL Nowodworski-Encyklopedia koscielna T.6 248.jpeg

Gobat.—Gobel. 239 Sensus et consensus doctorum de jubileo duplici et suspensione indulgentiarum, Oeniponti 164 9, Cracov. 1651. Thesaurus ecclesiasticus indulgentiarum in gratiam parochorum et con/essariorum, Oeaiponti 1650. Yindiciae theologi-cae, guibus adoersus nonnullos jureconsultos de/en łuntur et in sua possessio-ne conseroantur theologi scribentes de matcriis alterutro jurę comprehensis, Friburgi 1654. Alphabetum sacrijicantium, quo 12 casibus explicatur uni-versa materia practica celebratae Missae, Constantiae 1 6 60. Theologia ju-ridico-moralis seu accusatio oanonica ebriosi ad diaortium compellendi propter ebriositatem indegue secuti varia mala, ib. 16 61. Clypeus clementium judi-cum, ib. 1659; inne wydanie p. t. Clypeus alphabeticus i. e. Clypeus clementium judicum una cum alphabetis communicantium et sacrijicantium, Mo-nachii 1662. Alphabetum communicantium quo 23 casibus breuiter exponun-tur ea, quae ad usum atque administrationem Eucharistiae pertinent, ed. 3-a, Monachii 1662. Alphabetum baptisantium et conjirmantium, quo 23 casibus declaratur unioersa materia Baptismi et Conjirmalionis, ib. 1 663. Alphabetum Sacri audiendi et Breuiarii recitandi, Constant. 1 664. Alphabetum Ordinis et Extremae Unotionis, ib. 16 64. Alphabetum matrimoniale, ib. 1665. Alphabetum con/essariorum, ib. 1666. Alphabetum confitentium, ib. 166 7. Claois alphabetico-sacramuitalis i. e. Tractatus moralis de Sdcramen-tis in genere, ib. 166 7. Alphabetum quadruplex quo... explicatur unioersa materia voti, juramenti, blasphemiae et superstitionis, Constant. 16 72, i in. Wszystkie te pisma były razem wydawane p. t. Experientiae theologiae, t. I Monachii 16 69, Venet. 16 72; t. II Constantiae 16 70; oba tomy w Eiasiedeln 1 6 78; nowe wyd. p. t. Opera moralia omnia Georgii Go-bati, Monachii 1681, 3 v. £., Venet. 1 749, 3 v. f. G. w niektórych punktach teologji moralnej jest zbyt wolnym, surowo go za to skrytykował ks. Seves, bp z Arras (Censure /aite par M. eueąue dC Arras d'un licre intilule: li. P. G. Gobati opera moralia, 1 7 08), choć i sam także został skrytykowanym przez bezimiennego teologa w dziele Yindiciae Gobatianae, 1 70 6 i in. Ob. De Backer, Biblioth. X. W. K. Gobel Jan Baptysta Józef, ur. w Thaun, w wyższej Alzacji, l Wrz. 1 727. Uczył się w Rzymie, w colleg. germanicum, gdzie odznaczał się pracowitością i skromnością. Biskup z Porentrui wziął go do swojej osoby i mianował kanonikiem katedralnym. Wówczas zauważono w nim błędne jego zasady, a szczególniej też wielką ambicję i pychę, która popchnęła go z czasem do apostazji. D. 2 7 Stycz. 1 7 72 został bpem Lyddy in part. in/. i suffraganem bpa bazylejskiego, dla fraucuzkiej części jego djecezji. R. 1 789 został deputowanym duchowieństwa z Belfortu do stanów jeneralnych, złożył przysięgę na cywilną konstytucję duchowieństwa, za co otrzymał naraz nominację na trzy biskupstwa, z których wybrał paryzkie. Instytuował go na biskupstwo bp z Autun 2 7 Marca 1791. Nędzny ten człowiek chwiał się ustawicznie pomiędzy wyrzutami sumienia a strachem ludzkim. Pisał do Papieża, ale nie miał sit pójścia za radą, o jaką prosił. Noel i Laplace w swoich Efemeridach z 1792 r. opowiadają, iż G. prosił margrabiego Spinolę, ambassadora genueńskiego, ażeby wyjednał mu u Papieża sto tysięcy dukatów, obiecując za to odwołać swoją przysięgę. Margrabia odrzucił dziwną tę propozycję, a G. poszedł dalej za prądem rewolucyjnym. W djecezji swojej tolerował ou największe zgorszenia: nietylko pozwalał księżom żonatym spełniać obowiązki kapłańskie, ale saai 1 793 r. injtaliował Aubarta na proboszcza pa-