Strona:PL Nowodworski-Encyklopedia koscielna T.6 374.jpeg

Grandami.—Granelli, 365 mo et natali Christi quaestio euangelica in qua asseritur perfecta consensio annorum Christi et aerae communis in Ecclesia a mille et arnplius annis usu recepta, Flisae Andegav. 16 6 l); Iractatus ecangelici de summa Dei gloria in Christo Jesu D. N. ad materiam et formam concionum accommodatĄ Grand d'AtlSsy Piotr Jan Chrzciciel le (v. Legrand d'A„.), literat francuzki, ur. 13 Stycz. 173 7 r. w Amiens, w młodym wieku wstąpił do jezuitów i byl professorem retoryki w Caen. Sławny astronom De la Place był tam jego uczniem. Po zniesieniu jezuitów żył prywatnie, oddany nauce, z nikim nie przestając, tylko z uczonymi i z księgami. Lacnrne de Ste Palaye i de Paulmy przybrali go za współpracownika: pierwszy do Reclierches sur le glossaire franęais, drugi do Melan-ges. R. 1 7 79 G. został sekretarzem dyrekcji w szkole wojskowej, 1795 konserwatorem manuskryptów bibljoteki narodowej. Um. 2 Grud. 1800 w Paryżu. Z dzieł jego wymienimy tylko z bajecznych podań oczyszczony żywot Apollonjnsza z Tyauy (La me d'Apollonius de Thyane, par le P. J. B. Legrand dAussy. Precedee d'une notice historigue sur Legrand d'Aussy, par Lecesgue, Paris 1808, 2 V.); inne ob. De Backer, Biblioth. X. W. A". Granelli. I. Jan, teolog, mówca i poeta włoski, ur. 1703 w Genui, do jezuitów wstąpił 1717 r., był professorem literatury w Padwie, gdzie zasłynął z wymowy. Od r. 1736 kazywał w główniejszych miastach włoskich; r. 1761 wezwany na dwór cesarski przez Marję Teresę; um. 3 Mar. 1 7 70, będąc rektorom kollegjum w Modenie. Pisał tragedje: Sedecia (1781), Manasse (1 732), Dione Siracusano (1 734), które, chociaż w nich role kobiet są zupełnie usunięte, należą do najpiękniejszych tragedji włoskich. Wydane były pierwotnie pod przybranemi imionami; przedrukowane później w Poesie scelte delp. Gioc. Granelli (Modena 1 7 72). Inne dzieła G'go są: Prediche quaresimali e panegirici, ib. 17 7 1; Lezioni morali, historiche, critiche e chronologiche sul Genesi, sulC Esodo, de1 Numeri, del Deuteronomio, di Giosue, de' Giudici, dei Re (Uistoria santa del Antico Testamento spiegata in lezioni morali, istoriche, critiche et chronologiche), Parma 17S5 in-4; Modena 1 768 — 69, 15 v.; dokończone przez innych autorów wyszło w Brescia 1 83 2 w 10 w. Opere del P. G. Granelli, Yenezia 1828—81, 23 v. in-12 (życiorys G'go przy I tomie tego wydania, przez Ksawerego Bettinellil. W Lettere inedite di ąuattro ce-lehre oratori sacri italiani (Bassano 1 846) są listy G'go.—2. G. Karol, ur. w Medjolanie 21 Lut. 167 1 r., do jezuitów wstąpił mąjąc lat 16; wykładał filozofję i teologję w Wiedniu, był też biegłym w historji, matematyce i numizmatyce. Zebrał piękną kollekcję starożytnych numizmatów, które stały się przedmiotem uczonych rozpraw, mianowicie Froeli-ch'a (ob.). Po zniesieniu później jezuitów kollekcja ta przeszła do cesarskiej. G. przez 30 lat był spowiednikiem cesarzowej Wilhelminy Amelji, żony Józefa I; um. 3 Mar. 1 739 r. Napisał: Germania Austriaca seu Topographia omnium Germaniae procinciarum, Yiennae 1701, ib. 1752 (bez mapp); najlepsze wydanie, uzupełnione, ib. 1 759. Hispania Ur qua-terąue beata in septem austriacis regibus, ib. 1704. Wydał dzieło o. Fil. Couplet, Tabula chro lologica monarchiae Sinicae, Yien. 1 703. De Backer, Paris. 16 64. Ob. De Backer, Bibl. X. W. K. Biblioth. X. W. K.