Strona:PL Nowodworski-Encyklopedia koscielna T.6 426.jpeg

Griffet.—Grignon. 417 Griffet Henryk, jezuita, ur. 169 8 w Jloulins, do zakonu wstąpił w 17 r. życia i wkrótce potem przeznaczony na professora nauk wyzwolonych w kollegjum Ludwika W. w Paryżu, po sławnym o. Poirće, spełniał ten zawód z wielką dla siebie chwalą. Później oddał się kaznodziejstwu w Paryżu i Wersalu, lecz już z mniejszem powodzeniem. Po zniesieniu jezuitów we Francji udał się do Brukselli; tamże f 22 Lut. 17 71. Napisał: L'insufjuance de la religion naturelle proucśe par les ve-rites contenues dans les Livres de tEcriture s., avec des Dissertations sur la version des 70, sur la Vulg a te et sur le nouveaux systemes du P. Har-douin et de M. tabbi Yille/roy, Liege 1 7 70, 2 v.; L'annee du chretien, eontenant des instructions sur les mysteres et les fćtes, les epitres et les eoangiles, suicies d'explications et de 1'abrege de la vie d'un saint pour tous les jours de l'annee, Paris 1 74 7, 18 v. in-12 (pierwsza ta edycja bezimienna; przedruk, kilkakrot. i w Lyonie 1 820, 18 v,); Sermons pour VAvent, le Careme et les principales fites de tannee, Liege 1 776, 4 r. in-8, przedruk, ap. Mignę, Les orateurs sacrós, t. 56; Exercices de piele pour la Communion, Paris 1 748, czgsto przedruk, i w Le Mans 1855, przełóż na pol.: Pobożne uwagi o spowiedzi i kommmji, Łuck 1791; Me-ditations pour tous les jours de tannee sur les principaux deooires du christianisme, Paris 1759; jedno z nowszych wyd. Paris 1863. Bezimiennie pisał w obronie zakonu: Memoire concernant l'institut, la doctrine et l'eta-blissement des jesuites en France, Avignon 1761, nouv. ed. Rennea 1 7 62, ib. 1 7 72; Covp d'oeil sur 1'arret du parlement de Paris du 6 Aout 1761, concernant Vinstitut des jesuites imprime a Prague 1761, Ayignon b. r.; llemarąues sur un ecrit intitule „Compte rendu des constitutions des jesuites par M. de Chalotais" b. m. i r. G. pisał także wiele o różnych szczegółach historji francuzkiej, wydał dzieło kanclerza brabanckiego J. B. Christyn'a Les delices des Pays-Bas (6-żme ód. Liege 1 769), o Daniel'a (ob.) llistorjg franc. i in. Ob. De Backer, Biblioth. X. W. A'. Grignon (czyt. Grinją) de Montfort, Ludwik Marja, ur. 31 St. 1 6 73 w Montfort-la-Canne z ojca adwokata, uczył się w Rennes u jezuitów, gdzie już odznaczał się pobożnością i szczególną miłością bliźniego. Czując powołanie do stanu duchownego, postanowił 1683 r. udać się do paryzkiego seminarjum ś. Sulpicjusza. Ojciec dał mu na drogg 10 dukatów. Wuj i brat odprowadzili go aż do pobliskiej wioski, gdzie pożegnawszy ich, ukląkł, a pomodliwszy się, nowe swoje ubranie zamienił na ubranie pierwszego żebraka, jakiego spotkał, i piechotą odbył całą drogg do Paryża, wśród ciągłych prawie deszczów. Proboszcz parafji ś. Sulpicjusza ksiądz de la Barmondilre, który założył dom dla ubogich se-mjnarystów, przyjął G'a, ale pod warunkiem, że czuwać bgdzie przy zmarłych. Przepgdzał tedy G. tygodniowo po trzy lub cztery noce przy trupach, ucząc się coraz lepiej zamierania próżności, pysze i wszelkiej zni-komości. Do tych czuwań dodawał jeszcze G. umartwienia wlosiennicy i codziennego biczowania. G. postanowił sobie być niewolnikiem Jezusa. Skoro przez grzech zostaliśmy niewolnikami szatana, tedy słuszną jest rzeczą, że wyzwoleni przez Jezusa, należymy do niego, jako do zwycięzcy. "Wprawdzie Zbawiciel wrócił nam wolność, chcąc, aby jego słudzy byli zarazem jego braćmi i jego przyjaciółmi, ale nie wzbrania on, abyśmy z tej wolności nie mogli zrobić ofiary, składając ją w jego rgce, poświg-Encykl. T. VI. 27