Strona:PL Nowodworski-Encyklopedia koscielna T.6 438.jpeg

Grodzicki.—Grodziecki. 429 gelika z ministrem, Wilno 1 590; ibid. 1592. 2 wyd. Krak. 1 602;— (odpowiedział na to Stanisław Ranizowski p. t. Katholik X. Stan. Bani-zowskiego przeciwko Ewangelikowi X. Stanisława Grodzickiego, in-4, bez miejsca i rokn). De Backer.—3. G. Tomasz, ksiądz, ur. 1718 w wojew. Brzesko* litewskióm, z ubogiej szlachty. R. 1 7 34 wstąpił do jezuitów w Warszawie; zostawszy kapłanem odznaczał się gorliwością i pobożnością. Przed supressją zakonu był rektorem kollegjum warszawskiego. Po su-pressji, gdy Wyrwicz otrzymał probostwo ś. Andrzeja w Warszawie, G. .dodany mu był na wikarjusza, a po śmierci Wyrwicza proboszczem tej parafji mianowany, wiele bardzo dla niej dobrego zrobił; wystawił dwie kamienice obok kościoła znajdujące się i, gdyby nie wypadki polityczne, byłby wystawił kościół. Założył w parafji bractwo Opatrzności Boskiej 1781 r. i Zwiastowania 1 7 85. Dla gorliwości swojej nazywany był pospolicie apostołem Warszawy. Nauki swoje parafialne wydał w Warsz. 1 7 9 5 p. t. Moicy parafjalne w kościele ś. Jędrzeja miane, 4 cz. in-4. Wydal nadto w Warsz. 1 7 98 — 9 9: Nauki chrześcjańskie katechizmowe, z różnych pism gruntownych zebrane. G. um. 28 Maja 1802 tknięty paraliżem w śród processji krzyżowej. Cf. De Backer, Biblioth. N. Grodziecki (Grodecius, v. Grodecky) Jan, prawdopodobnie rodem z Krakowa i tamże na uniwersytecie pobierał nauki, a po ich ukończeniu obrał stan duchowny. R. 1 549, gdy Hozjusz, podówczas sekretarz królewski, został bpem chełmińskim, wziął G'go z sobą do djecezji; r. 1555 przeniósł się G. z swym protektorem do djecezji warmińskiej, a ztamtąd do kanclerza Jana Ocieskiego, któremu przez Hozjusza najserdeczniej był zaleconym (1555). Dla nabycia gruntowniejszego wykształcenia, opatrzony funduszem przez Hozjusza i Ocieskiego, udał się G. za granicę. R. 155 7 widzimy go w Padwie na uniwersytecie, w następnym r. był w Rzymie przy Hozjuszu i tam przełożył z grec. S. Cyrilli Mystag. Catecheses quinque (wydane później w Wiedniu 1 560). Ok. r. 1 560 znów za Ho-zjuszem przybył do Wiednia, został doktorem filozofji i ob. praw, otrzymał (przed r. 1 562) kanonję jednę w Ołomuńcu, drugą w Wrocławiu, potóm i we Wschowie (Frauenburgu) r. 1562, i dziekanję głogowską, rezydował zaś we Wrocławiu. W imieniu bpa wrocławskiego i kapituły jeździł na zwołany do Piotrkowa, na d. 17 Grud. 156 2 r., synod prowincjonalny, który do skutku nie przyszedł (księg. D. 38 w Frauen-burg. archiw. biskup, f. 34 i 35). Z Piotrkowa powróciwszy, zajął się wydaniem reszty Katechez ś. Cyrylla jerozol. (S. Patris N. Cyrilli archiep. Heros? Catecheses illuminatorum łlicrosolymis XVIII et quinque myslago-gicae, Colon. 1563, Paris. 1564 i 1608, Antwer. 1564). Ok. r. 1565 został dziekanem kapituły ołomunieckiej, za protekcją Hozjusza; zdaje się, że na początku 1 56 6 przeniósł się do Ołomuńca, a wprzód jeszcze uczestniczył w wyborze (9 Mar. 1565) Wilhelma Prusinowskiego na bpa olomunieckiego. Z polecenia tegoż bpa i cesarskiego, G. odbył wizytę kanoniczną wielu klasztorów i kościołów djecezji ołomunieckiej, od Marca do Lipca 1566; w jesieni t. r. odwiedził swego ukochanego protektora Hozjusza; r. 156 7, także w jesieni, udał się w interesie kościoła briinn'eriskiego do Wiednia, zkąd wrócił w Lutym 1568, jako prałat proboszcz brUnn'eński; był na synodzie djecez. ołomunieckim (9 Maja 15 68), jeszcze raz odbył podróż do Wschowy (w jesieni 1568), poczeni