Strona:PL Ołtarzyk polski katolickiego nabożeństwa.djvu/013

w sercu jéj potrzeby, znaczenia i użyteczności trudno ci ją określić. Modlitwa jest wielki, bardzo wielki środek do zbawienia, a choć sama modlitwa, jeźli jéj uczynki nie towarzyszą, nie zbawia człowieka, to z drugiéj strony bez modlitwy nie można być szczęśliwym i zbawionym i dla tego stare przysłowie powiada: „Módl się i pracuj, a będziesz szczęśliwym.”
 Skuteczną i zbawienną jest modlitwa, a jéj potęga wielka nad wszelki wyraz. Zaiste to co nam Boga jedna i niebo zyskuje, jest zaprawdę sprawą piękną, zbawienną i świętą. Atoli nie każda modlitwa prowadzi do zbawienia i nie każda miłą jest Bogu. Tylko modlitwy nabożne, z głębi serca pochodzące, pokorne, pełne zaufania i poddania się woli Bożéj, oraz częste, ustawiczne modlitwy miłe są Bogu i osiągają cel zamierzony. O jakże wielu, bardzo wielku ludzi odprawia niedbale swoje modlitwy, gdy często na pamięć je odmawia, myśląc o czem inném. O takich ludziach mówi Pismo święte, że ten lud wargami się modli, a serce jego dalekie jest od Boga. Niechże każdy, czy to pacierze odmawiając, czy z książki się modląc, uważa jak najściśléj na słowa modlitwy i niech wyrzuca z serca swego wszystkie myśli światowe. Chrystus Pan upomina nas, abyśmy się modlili w duchu i w prawdzie.
 Znów wielu ludzi nadużywa modlitwy, prosząc o rzeczy niepotrzebne, a nawet szkodliwe. Bywały przykłady, że złodzieje wychodząc na kradzież, modlili się, aby ich Bóg wysłuchał, a pewien gospodarz bezbożny wpędzając bydło w szkodę sąsiadowi modlił się, aby kto nie spostrzegł i nie zajął mu bydła. Co za ciemnota i zaślepienie! Jak ciężko taki człowiek odpowie na sądzie Bożym.
 Nie wynika ztąd, abyśmy nie mieli prosić Boga o rzeczy ziemskie, światowe, owszem jeżeli są nam potrzebne, pożyteczne, to możemy i powinniśmy prosić o nie, ale ponieważ my słabi ludzie słabym rozumem nie umiemy rozpoznać, co nam jest rzeczywiście pożyteczném i zbawienném, przeto zawsze prosząc o rzeczy światowe, dodawać mamy: „Jeźli to się nie sprzeciwia Twojéj woli, Panie!”
 Nie trzeba téż wciąż prosić Pana Boga o dary dla siebie, bo taka ustawiczna modlitwa świadczyłaby o sobkostwie proszącego. Przedewszystkiem trzeba Bogu w modlitwie cześć oddawać, wielbić Go i sławić, a potém dziękować mu za wszystkie łaski i dary. Trzeba téż modlić się za innych ludzi,