długo byłby jeszcze ciepiał w czyścu. Tobie więc zawdzięczam szczęście, którego mój syn już teraz zażywa w niebie. On to przysłał ciebie do mnie. Niech Panu Bogu będzie chwała nieskończona! Jużci na zawsze zostaniesz u mnie, ale nie jako sługa, lecz jako moja kochana przyjaciółka siostra.”
Tak zatem miłość téj biednéj dziewczyny ku duszom w czyścu cierpiącym, już na ziemi odebrała nagrodę.
Oby ten przykład zachęcił do jak najpilniejszego korzystania z ofiary Mszy św. na intencyą dusz w czyścu cierpiących. Wszak i my kiedyś umrzemy — jakże miło nam będzie, gdy i za nas modlić się będą. Dusze w czyścu także starają się okazać nam wdzięczność modlitwą za nas. Ważną téż ku temu pobudką mogą być następujące słowa ś. Hieronima: „Dusze w czyścu cierpiące, za które kapłąn modli się podczas Mszy, nie cierpią, dopóki trwa Msza ś.” Nie możesz zakupić Mszy, to wysłuchaj jéj pobożnie na intencyą zmarłych, a i taka Msza sprawia ulgę duszom cierpiącycm. W tym celu załączają się modlitwy podczas Mszy żałobnéj.
Msza żałobna.
Modlitwa przed Mszą świętą.
Wielkim żalem przejęty(a) stawam dziś przed Tobą, o Boże i Ojcze mój! w świątyni Twojéj, dla złożenia Ci winnéj czci najgłebszéj, dla błagania łaski Twojéj, abyś litościwie spojrzał na umarłych, których zabrałeś z téj ziemi.
Ach! najmiłościwszy Ojcze ludzi! któremu właściwém jest, litować się każdego czasu i przbaczać, rzuć łąskawém okiem na tę pokorną modlitwę, którą zanoszę do Ciebie . Raczyłeś niegdyś, miłosierny Boże! łaskawie przyjąć ofiary cnotliwego Judy Machabeusza, za jego poległych braci, ach! nie odrzucajże i mojego błagania, gdy Ci nierównie droższą ofiarę nowego przymierza chcę złożyć, a przez wzgląd na nieskończone załugi Jezusa Chrystusa, Syna Twego, Zbawiciela naszego, daj duszom umarłych wieczny odpoczynek, a światłość wiekuista niechaj im świeci na wieki. Amen.
Przy rozpoczęciu Mszy świętéj.
Panie wszechmogący Boże! Ojcze niebieski! Sędzio żywych i umarłych! Niewzruszona i na najświętszém słowie Twojém jest zasadzona wiara nasza, że dusze nasze przez śmierć żadnemu zniszczeniu nie podpadają, i że nawet śmiertelne ciała nasze nie będą podległe wiecznemu zatraceniu, ale że przyjdzie godzina, w któréj wszyscy w grobach spoczywający głos jednorodzonego Syna Twego Jezusa Chrystusa usłyszą, i jeżeli dobrze wierzyli i czynili i w łasce Twojéj z tego świata zeszli, powstaną na żywot wieczny.
