Które sercem Ci składamy,
Ofiarą się stanie.
Rozum, wolę dawamy,
Serca ofiarujemy;
O Jezu, nasz Zbwicielu!
Kochać Cię chcemy.
H. Podczas Agnus i Komunii
Cud się wielki przed nami
Chrześcianie! staje:
Pod chleba przymiotami
Pan nam siebie daje,
Tu ciało ubóstwione
Krew Jezusa żywa,
Na ołtarzu złożone
Zmysłom się ukrywa.
Jezu, Baranku Boży!
Któryś ludzkie winy
Zgładził, niech w nas pomnoży
Ten pokarm jedyny
Łaski Twe, byśmy jego
Godnie używali,
I Ciebie, Boga swego,
Tem więcéj kochali.
Wszakże nas wiara uczy,
Że ten pokarm święty
Ciało i duszę tuczy
Naboznie przyjęty.
Utwierdza nas w cnót woni,
Błogosławi sprawy,
Od śmierci wiecznéj broni,
Sąd jedna łaskawy.
Dla czego niech Ci będzie,
Jezu dobry Panie!
Cześć, chwała od nas wszędzie,
Żeś nam w nędznym stanie
Dał krew Twoję i ciało
Dziwnie tu zakryte,
Aby nam życie dało
W radości obfite.
Wzbudź w nas mocne pragnienie
Niebieskiego chleba,
Gdy z ciałem rozłączenie
Czynić będzie trzeba.
Pozwól bym uwolnieni
Od wszelakiéj winy,
Zostali przeniesieni
W niebieskie krainy.
DRUGA MSZA.
A. Na Introit.
Do Ciebie, odwieczny Panie!
Pokornie wołamy!
Patrz na serc naszych wylanie,
Do Ciebie wzdychamy.
Użycz nam Ojcze! pociechy,
I odpuść nam nasze grzechy.
Ciebie z ufnością błagamy,
Zmiłuj się Boże! nad nami,
O zmiłuj się,
Nad nami zmiłuj się.
Myśmy w naszém obłąkaniu
Od Ciebie stronili,
I wbrew Twemu przykazaniu
Przewrotnie czynili:
Lecz z żalem grzech nasz uznajem,
Tobie się odtąd oddajem:
Boże litościw bez miary,
Przyjmij serc naszych ofiary!
Serc ofiay!
Naszych serc ofiary.
Wszak ręki Twojéj potężnéj
Jesteśmy tworami;
Nie pogardzaj niedołężnéj
Dziatwy Twéj proźbami.
Dla krwi najświętszéj wylanéj
Bądź nam Boże! ubłagany!
