V. Deus, in adjutorium meum intende.
R. Domine, ad adjuvandum me festina.
Gloria Patri et Filio
et Spiritui sancto.
Sicut erat in principio,
et nunc et semper,
et in saecula saeculorum.
Amen. Alleluja.
|
V. Boże, ku wspomożeniu memu wejrzyj.
R. Panie, ku ratunkowi memu pospiesz.
Chwała Ojcu i Synowi
i Duchowi świętemu.
Jak była na początku,
i teraz i zawsze,
i na wieki wieków .
Amen. Alleluja.
|
W czasie postu zamiast Alleluja dodaje się: Laus Tibi, Domine, rex aeterne gloriae, t. j. Chwała Tobie, Panie, Królu wiecznéj chwały.
I. Psalm 109.
Dixit Dominus Domino meo: * Sede a dexteris meis.
Donec ponam inimicos tuos * scabellum pedum tuorum.
Virgam virtutis tuae emittet Dominus ex Sion,
* dominare in medio inimicos tuorum.
Tecum principium in die virtutis tuae in splendoribus sanctorum:
* ex utero ante luciferum genui te.
Juravit Dominus et non poenitebit eum:
* Tu es sacerdos in aeternum secundum ordinem Melchisedech.
Dominus dextris tuis * confregit in die irae suae reges.
Judicabit in nationibus, implevit ruinas,
* conquassabit capita in terra multorum.
De torrente in via bibet, * proptera exaltabit caput.
Gloria Patri etc.
|
Rzekł Pan Panu memu: siądź po prawicy mojéj.
Aż położę nieprzyjacioły twoje podnóżkiem nóg twoich.
Berło mocy twojéj wywiedzie Pan z Syjonu:
będziesz panował pośród nieprzyjaciół twoich.
Przy Tobie władza w dzień potęgi twojéj w jasnościach świętości:
z żywota przed jutrzenką zrodziłem cię.
Przysiągł Pan, a nie będzie mu żal,
Ty jesteś kapłanem na wieki, według porządku Melchizedecha.
Pan prawicy twojéj, porazi w dzień gniewu swego króle.
Będzie rządził narody, napełni przepaści,
potłucze głowy wielu na ziemi.
Z strumienia na drodze pić będzie, dla tego wywyższy głowę.
Chwała Ojcu itd.
|
II. Psalm 110.
Confitebor tibi, Domine, in toto corde meo,
* in concilio justorum et congregatione.
Magna opera Domini, * exquisita in omnes voluntates ejus.
Confessio et magnificentia opus ejus,
* et justitia ejus manet in saecula saeculi.
Memoriam fecit mirabilium suorum misericors et miseratoe Dominus,
* escam dedit timentibes se.
Memor erit in saeculum testamenti sui,
|
Będęć wyznawał, Panie, wszystkiem sercem mojém,
w radzie sprawiedliwych i w zgromadzeniu.
Wielkie sprawy Pańskie, doświadczone we wszystkim upodobaniu jego.
Wyznanie i wielmożność dzieło jego;
a sprawiedliwość jego trwa na wieki wieków.
Uczynił pamiątkę dziwów swoich, miłosierny a litościwy Pan:
dał pokarm tym, którzy się go boją.
Pamiętać będzie wiecznie na przymierze swoje,
|
