grzesznika, uznającego swe grzechy, o pomoc do Zbawiciela.
Niestety, Panie, cóż uczyniłem(am)? otom Ciebie opuścił(a), pohańbił(a), zbluźnił(a) Imię Twoje! urągałem(am) z sądów Twoich, podeptałem(am) prawa Twoje i zelżyłem(am) przykazania Twoje. O Boże mój! Stwórco mój! Zbawicielu mój! życie moje i wszystko moje! Biada mnie nędznemu(éj)! biada mnie! — zgrzeszyłem(am) i stałem(am) się podobny(ą) zwierzęciu nierozumnemu. O Zbawicielu Chryste Jezu! Pasterzu mój! wesprzyj mnie, i podźwignij błędną owieczkę: podaj mi upadającemu(éj) rękę, obmyj sprosności moje, racz zagoić rany moje, uleczyć słabości, albo raczéj zbawić mnie; inaczéj, zginę na wieki. Wyznaję, że nie jestem godzien(na), aby mnie ziemia nosiła, aby mi słońce świeciło, bo moja niewdzięczność przeszła ogromem grzechów całą wielkość dobroci Twojéj. Jednakże Twoje miłosierdzie jest daleko większe, ulituj się przeto nade mną, o Boże! któy miłosierdziem cały ród ludzki ogarniasz! Ostatnia nadziejo moja! miéj litość nade mną, i w źródle dobroci swéj obmyj nieprawości moje. Amen.
Nie rozpaczaj duszo moja! pocieszaj się, owszem miéj wiarę; jeżeliś zgrzeszyła, lub jakie rany odebrała, pomnij na Boga! Bóg jako lékarz, gotów cię uzdrowić. Dosyć jest możny, aby dług darował; dosyć łaskawy, aby ci przebaczył. Może się lękasz, że jest sędzią twoim; ale wspomnij zarazem, że jest równie obrońcą twoim. Tak jest niezawdnie, jeżeli żałujesz za grzechy, jest twoim obrońcą, i osłoni cię; — jeżeli się upokarzasz, jest twoim sędzią nie dla potępienia, ale dla twego zbawienia. Jego miłosierdzie większe niźli grzechy twoje: powtarzam ci to nie dla tego, abym cię utwierdził w zbrodni, lub uczynił niegodną Jego miłosierdzia, ale dla tego jedynie, abym cię odwiódł od złego, i nie dozwolił rozpaczać o Jego łaskawości i przebaczeniu. Twój Bóg słodyczą jest i łagodnością samą; — cóż będziesz kochała, czego pragnęła, jeżeli nie Jego samego> Jego miłosierdzie rozlewa sie na wszystkie dzieła rąk Jego. Oddalaj wszystkie widma bojaźni, wszystkie
