Strona:PL Ołtarzyk polski katolickiego nabożeństwa.djvu/132

Ta strona została przepisana.


Módlmy się.

Łaskę Twoję, prosimy Cię, Panie, racz wlać w serca nasze, aby, którzyśmy za zwiastowaniem Anielskiém Chrystusa, Syna Twego, Wcielenie poznali, przez mękę Jego i Krzyż do chwały zmartwychwastania byli doprowadzeni. Przez tegoż Chrystusa Jezusa, Pana naszego. Amen.

Potém wszyscy mają mówić:

Wierzę w Boga Ojca itd. i Litanią do N. Panny (str 199.)


Część druga Różańca świętego, żałosna.
Tak się zaczyna przez Promotora jako i pierwsza.

W Imię Ojca † i Syna † i Ducha Świętego. Amen.
W. Boże ku wspomożeniu memu wejrzyj,
O. Panie ku ratunkowi memu pospiesz.
W. Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi świętemu itd.


HYMN.

Stała Matka boleściwa
Pod krzyżem bardzo troskliwa,
Na którym jéj Syn wisiał,
Któréj duszę zbyt strapioną,
Wielkim żalem obciążoną,
Miecz boleści przeniknął.
O jak smutna i strapiona,
Matka ta błogosławiona,
Dla męki Syna swego.
Która płakała i łkała,
Z żalu drżała, gdy widziała
Mękę Syna miłego.
Kto jest serca tak twardego,
By dziś z Matką Pana swego
Bardzo rzewnie nie płakał?
Któżby się nie wzruszył w sobie,
Pomnąc o ciężkiéj żałobie
Matki z Synem jedynym?
Dla miłości ludu swego,
Widziała tak zmęczonego,
Jezusa, Syna swego.
Widziała kochanka swego,
Od wszystkich opuszczonego,
Gdy na krzyżu umierał.
Cna Matko, źródło miłości!
Niech czuję gwałt Twéj żałości,
Dozwól mi z sobą płakać.
Spraw, by miłością pałało,
Serce me, dając się cało
Bogu swemu w przysługę.
Święta Matko, dopuść na mnie,
Niech ran Syna twego znamię
Mam w mém sercu wyryte.
Twego Syna zranionego,
Tak bardzo dla mnie zbitego,
Ze mną mękę podzielaj.