małem(am) dziesięć razy, obmawiałem nauczyciela, a nie mówić tylko: kłamałem, obmawiałem. Gdy już wszystkie grzechy wyjawisz, mów ze skruszoném sercem: „Żałuję serdecznie za te grzechy i za inne, których nie pamiętam, i boleję nad tém, żem niemi najlepszego Boga obraził(a). Postanawiam jak najmocniéj nigdy już nie grzeszyć i proszę Cię pokornie Ojcze duchowny, o pokutę i rozgrzeszenie.” Gdy kapłan mówi nad tobą rozgrzeszenie, bij się w piersi i mów po trzykroć: „Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu(éj).”
Modlitwy po Spowiedzi.
Proźba o odpuszczenie.
Z jakimże błogim spokojem, z jak lekkiém sercem odchodzę od kapłana, który mi winy moje w Twojém świętém, Boże, odpuścił Imieniu. Czuję niewysłowioną błogość w duszy. Znikła dręcząca boleść, obawa, niepokój, bo w téj chwili jestem w zgodzie z sumieniem. O Panie! jakże dobrym i łaskawym jesteś, przyjmujesz mnie napowrót za dziecię swoje, i łaskę mi Swoję powracasz. Jedno szczere przyrzeczenie poprawy i żal serdeczny zjednały mi przebaczenie Twoje.
Jezus Chrystus, wieczna miłość, powiedział przed wieki: że Ty nie żądasz śmierci grzesznika, ale jego nawrócenia i życia. On to nauczał, że Ty Boże Wielki, doskonałym jesteś duchem, i dla tego pragniesz być wielbionym tylko przez cnoty i prawdę: że miłością i dobrocią grzesznika spotykasz; że większa jest radość na wysokości z powodu jednego powstającego z upadku grzesznika, aniżeli nad 99 sprawiedliwymi. O Panie! spojrzyj na mnie i przepuść mi również winy moje, niechaj mi odtąd łaska Twoja towarzyszy na każdym kroku, niechaj się z mojéj poprawy w niebie ucieszą anieli.
W Twojéj świętéj obecności zaczynam poprawę ze szczerem przedsięwzięciem pamiętania o Twojéj piękności, świętości i doskonałości. Tobie Panie stać się podobnym(ą), do Ciebie jako do celu przeznaczenia mojego się zbliżać, to będzie moją najusilniejszą pracą, błogim skutkiem odbytéj spowiedzi, i godnym owocem szczerego przedsięwzięcia, serdecznego żalu i pokuty.
Proźba o uchronienie się od grzechów.
Ojcze mój! Ty, który jesteś samą świętością, pięknością i prawdą, od grzechu święte odwracasz oblicze, a jednakże z miłością, nie