skończona, a jam proch i popiół, i grzesznik(ica) obrzydły(a). Zkądże mi to, że Ty, Pan Bóg mój, przychodzisz aż do mnie, i że mnie nikczemnego(ą) aż do siebie wołasz? Z nędzy to mojéj, a z dobroci Twojéj. Ach, Panie, bacząc na niegodność moję, wołaćbym powinien(na) z Piotrem. Odejdź ode mnie, bo ja człowiek grzeszny, ale bacząc na nędzę moję i na dobroć Twoję, wołam sercem całém: Weź mię, o Jezu, bo do kogóż pójdę?
Akt żalu.
Żeś Ty tak dobry, tém żal mój większy, o mój Jezu miły, żem Cię był(a) obraził(a). Płakać już będę grzechów moich całę życie moje, i radbym je wszystkie z przed oczu Twoich wymazać krwią moją. Ale na nicby były łzy moje, na nic i krew moja, gdybyś był włąsną Krwoą Twoją nie obmył méj duszy. Do téj więc Krwi Przenajdroższéj i Błogosławionéj dołączam łzy moje, a nie wzgardzisz niemi.
Akt pożądania.
Przyjdź już, o Jezu mój, przyjdź już, o Miłości moja! Pragnie Cię dusza moja, usycha za Tobą. Wybiegam naprzeciw Tobie z darem Ci najmilszym. Oto serce moje... Ofiaruję Ci je całe i na zawsze, ze wszustkiemi uczuciami i pragnieniami mojemi, ze wszystką miłością moją. Przyjdź, już o Panie! weź to serce mije i posiądź na wieki.
O Maryo! oto już idę do Syna Twojego, On Ci zawsze posłuszny: Ty mi Go już podaj. Powiedz Mu, że Cię kocham, a z tém większą da mi się miłością.
Przyjdź, przyjdź, o Jezu! Przyjdź już, o Miłości moja.
Akty po Komunii świętéj.
Uwaga.
Pierwsze chwile po Komunii świętéj są czasem najpożądańszym, są czasem najdroższym. Obecność bowiem Chrystusa pana w sercu naszém to sprawia, że wszelkie akty i modlitwy nasze mają wtedy osobną i szczególną wartość i skuteczność . Tą przecudowną obecnością swoją Chrysus Pan, według wyrażenia ś. Teresy, zasiada w duszy naszéj na tronie miłosierdzia swego, i mówi tak do niéj: „Córko miła, co chcesz abym ci uczynił? Dam ci wszystko, o co tylko w Imię moje prosić mię będziesz.”
Korzystaj więc z téj łaski najprzedniejszéj, że oto w sercu twojém masz Dawcę łask wszyst-
